introduktionen:
Det er en frygtelig forvanskning, at vi i vores diskussioner med Jehovas Vidner anvender metoden til at konfrontere et vers med et andet vers, som om bogen var opdelt i to dele, en til dem og en til os. At skære passager ud er intet andet end et forvrænget svar på kætteri. At interagere med Bibelen er den eneste måde at bevare vores tro på og vise den som et vidnesbyrd for Herren foran andre. Det, der kræves, er at være fortrolig med Bibelen og ikke spilde tid på at søge efter kættere.
Skrevet af: Nabil Zagheib
Liste over emner:
- Faderens, Sønnens og Helligåndens enhed
- Hellige Treenighed
- Forklarer de vers, de fordrejer for at fornægte Kristi guddommelighed
- Sønnens guddom
- Kristi evighed
- hellige Ånd
- Helligåndens guddommelighed
- Kryds
- Frelserens legemlige opstandelse
- evigt liv
- Betydningen af evighedens formel i budene og lovene i Det Gamle Testamente
- navnet
- dødelig jord
- Riget og tidernes ende
- Gammel æra og ny æra
- At ære damen
- Kristi broderskab
- Den jomfruelige jomfru
- Præstedømme og præst
- Præsten er far
- Præstetillæg
- Accepter præstens svagheder
- Tilståelse
- Guddommelige offer
- Chrism salvelse (Chrism)
- Salvelse af de syge (Salvelse af de syge)
- Dåb
- Barnedåb
- Ikon
- Fester
- helvede
- Forbøn
- Æring af relikvier (helliges relikvier)
- Røgelse
I denne undersøgelse giver vi skriftlige vidnesbyrd om trosspørgsmål, som Jehovas Vidner afviser. Vi behandler heller ikke det, der er specifikt for kirkelivet, såsom klosterliv, liturgiske forhold, fastetilrettelæggelse, hæderlig tradition, bøn for de døde osv., og vi nævner heller ikke de begreber, der er specifikke for dem.
1. Faderens, Sønnens og Helligåndens enhed
Når vi siger, at Gud er én, betyder det ikke, at han ikke er to, tre eller fire... Det vil sige, at Gud transcenderer tal, ligesom han transcenderer tid og rum. Gud er én, hvilket betyder, at der ikke er nogen som ham. Vi kan ikke placere ham inden for rammerne af et bestemt tidspunkt, sted eller antal. Faderen er kilden, og denne kilde hældte sig selv ind i Sønnen, og guddommelighed blev også udgydt i Helligånden, så Faderen, Sønnen og Helligånden blev én enhed og ét liv.
Så tre hypostaser betyder ikke tre guder. I sand tro er Gud ikke begrænset af tid, sted eller antal. Han er i tidens fylde, i rummets fylde og uendelig i antal. Han er Infini i matematikkens sprog, og han er enestående. Der er intet og ingen, der ligner ham. Han er tre personer i én enhed, Faderen, Sønnen og Helligånden .
Ordet "Treenighed" blev godt modtaget af kristne, der ledte efter vendinger og ord for at forsvare den korrekte tro, fordi det var tættest på at udtrykke sandheden, og derfor var det ikke udtrykket "Treenighed", der skabte troen.
Treenighedsreference: 1. Mosebog 1:1-3 Bibelen begynder med omtalen af Gud, Helligånden og Guds ord.
Første Mosebog 18:1-15 Abrahams gæstfrihed over for Treenigheden. 1 Kongebog 17:21-22, Esajas 6:3, Matthæus 28:19,
2 Korintherbrev 13:14 Åbenbaringen 4:8
Flertalsformen i 1. Mosebog 1:26, 1. Mosebog 3:22, 1. Mosebog 11:6-7 og lignende vers.
Og en gruppe vers i en bestemt sammenhæng: 1. Mosebog 19-24, Esajas 48: 12-16, Zakarias 2: 6-9, 2 Tim 1: 18. Og den guddommelige åbenbaring af Faderen, Sønnen og Helligånden : Matthæus 3:16-17, Markus 1:10-11, Lukas 3. :22.
3. Forklaring af de vers, der er fordrejet for at fornægte Kristi guddommelighed
Johannes 17:3: Jehovas Vidner mener, at Kristus ikke er den sande Gud, men snarere sendt af ham. Det sjove er, at den passage, der inkluderer dette vers, Johannes 17:1-13, er en af de vigtigste passager, der blev præsenteret ved det første økumeniske råd for at fremhæve Kristi guddommelighed. Kirken læser denne passage i en af fædrene til Det Første Råd. Passagen begynder med at tale om Sønnens guddommelige herlighed, indtil den i vers 10 når frem til ideen om, at alt, hvad Faderen har, er Sønnens, og alt, hvad Sønnen har, er Faderens. Ideen om, at Kristus er sendt af Gud, bekræfter Guds kærlighed (Joh 3:16) og fornægter ikke Kristi guddommelighed.
متى 27 : 46 و 1كورنثوس 11 : 3 و يوحنا 20 : 27 و 1 تيموثاوس 2 : 5 تشير هذه المجموعة من الآيات وكل آية تشبهها وكل آية يقول فيها المسيح ” إلهي ” إلى طبيعة المسيح الإنسانية وهذا الأمر لا يتعارض مع طبيعته الإلهية.
Joh 14:28. Faderen er kilden, og denne kilde gav alt, hvad han har til Sønnen: Joh 16:15. Faderen er kilden, og Sønnen er født af Faderen. Faderen har sin udmærkelse og storhed som kilden til guddommeligheden, og denne sag betyder ikke, at Faderen ikke har lagt alt og alt, hvad der tilhører ham, i Sønnens hænder: Joh 16:15, 17:10 og Matthæus. 11:27, 28:18.
I kirkelige udtryk siger vi, at guddommelighed blev udgydt i Sønnen. Forskellen ligger i kilden, ikke i essensen, mellem Faderen, Sønnen og Helligånden.
Markus 13:32 og Mattæus 24:36 Kristi administration på jorden var at frelse menneskeheden, ikke at informere verden om tider og aftaler. Kristus kom for at frelse os, ikke for at afsløre tiderne. I sin frelsesplan tog Kristus form af en slave og adlød indtil korset 2:7-11. Ja, for vores frelses skyld, blev vor Herre en slave. Men denne sag betyder ikke, at Sønnen ikke har alt, hvad Faderen har: Joh 16:15, Joh 3:35, Matthæus 11:27, 28:18 osv.... Faderen lagde enhver sag i hænderne af Sønnen.
يوحنا 1 : 18 ” الله لم يره أحد قط الابن الوحيد الذي في حضن الآب هو خبر “. في شرحهم لهذه الآية يقول شهود يهوه : ” بما أن الله لم يره أحد إذن ليس المسيح هو الله “. أخبر أنبياء العهد القديم وشريعته عن الله قبل تجسد الابن ، والأطفال يعرفون أن الله روح غير منظور. عرًف المسيح اليهود على الله، إذن يره للبصيرة وليس للبصيرة إذن يره أي يدركه ويعرفه. الشرح الصحيح للآية هو : لا أحد يعرف الله، ابن الله يخبر عن الله. نجد أن أشعياء استطاع رؤية مجد الله : أشعيا 6 : 1 – 6 هل الله يري نفسه للذي يختاره ( يختاره الله ) وكذلك نجد أن المسيح عندما تكلم مع شاول ( بعد الصعود ) لم يره أحد. شاول سقط حالا على الأرض معميا عليه ، حتى أن مرافقيه لم يروا أحدا ( أعمال الرسل 9 ).
1 Korintherbrev 15:28 Gud lagde alt under menneskets fødder Salme 8:3-6 ved skabelsen. Herren Jesus opfylder dette formål i Salme 110: 1. Ideen om Kristus, Menneskesønnen, som vil lægge alt under hans fødder, gentages i Hebræerne 2:6-9 I 1. Korintherbrev 15 Paulus fortæller os i vers 47, at Kristus er det andet menneske, Herren fra himlen. Det andet menneske, Jesus, er den, der opfylder det guddommelige formål med at lægge alt under menneskets fødder. Kristus er den, der vil regere, indtil han gør sine fjender til sin fodskammel. Dette skyldes, at kirken er Kristi legeme, og han er dens hoved. Vi opfylder os selv i Kirken i det omfang, vi holder os til Kristus. Og Herren Jesus, som gav sig selv og adlød til døden for os, er ikke adskilt fra kirken. Hans krop er foran Faderen på den sidste dag, hvor Gud er alt i alle på den sidste dag undtagen hans eneste søns ansigt, som knuste helvede med lynet fra hans guddommelighed og som vil præsentere sin kirke (som er i den og dens hoved) for Gud Faderen.
فيليبي 2 : 6 ” لم يحسب خلسة أن يكون معادلا لله ” يشرح شهود يهوه هذه الآية بالشكل الآتي : إن الابن لم يناجي نفسه ولم يتمنى حتى بالسر أن يكون معادلا لله ، ولكن ماذا تعني كلمة خلسة. كلمة خلسة من اختلس أي سرق. المعنى الثاني خفية، فرصة مناسبة أي مساواته لله لم يحسبها خلسة (خفية أو اختلاس) ، أي أن الابن لم يحسب معادلته لله سرقة أو أمرا مخفياً.
رؤيا 3 : 14 ، كولوسي 1 : 15 بداءة خليقة الله ، بكر كل خليقة. إن العبارة اليونانية المترجمة إلى بكر في كول 1 : 15 هي ” بروتو طوكوس ” (PROTO TOKOS) وهي مركبة من كلمتين بروتو أي الأول وطوكوس أي والد. وتعني مبدع أو أصل أو مكون. المسيح بكر كل خليقة أي المبدع والأصل والمكون لكل خليقة ، به كانت الخلائق ، به كان كل شيء يو 1 : 3. لننتبه إلى الآية 16 تكملة الآية 15 فهي تعني أن في المسيح وبه تمت الخليقة وفي تكوين 1 : 1 السماوات هي الخليقة الأولى.
Ordsprogene 8:22 Visdommen (som henviser til Kristus) sagde: Herren gjorde mig først sin vej, før sine gerninger i fordums tid. Har Herrens vej en begyndelse? Så den første vej er evigheden, uden begyndelse. Så Kristus er evig.
لوقا 18 : 18 – 19 : ” … فقال له يسوع لماذا تدعوني صالحا ليس أحد صالحا إلا واحد وهو الله “. هنا يحصر يسوع الصلاح بالله. و لا ينفي صلاحه. وكأن يسوع يقول : أتعترف أنني الله. وكيف يعلم ويأخذ هذا الدور ، إن لم يكن صالحا كما الله الآب. كما أن الرب يسوع كرر في يو 10 : ” أنا الراعي الصالح “.
أمثال 8 : 30 : “كنت عنده صانعا … ” يعتبر شهود يهوه أن هذه الآية تدل على أن الابن كان خادما عند الآب. كلمة صانع لا تعني أبداً ” خادم “. صانع هي اسم الفاعل من فعل صنع. صانع الدنيا يعني خالق الدنيا. والصانع هو الله مز 115 : 15 و 121 : 2 : ” معونتي من عند الرب صانع السماء والأرض ” ومز 124 : 8 و 134 : 3 الخ …. وأع 4 : 24 : ” … أنت هو الإله الصانع السماء والأرض … “. عب 11 : 10 : ” … التي صانعها وبارئها الله “.
Johannes 16:15 og Johannes 17:10 Alt, hvad Faderen har, er Sønnens, og alt, hvad Sønnen har, er Faderens.
Matthæus 28:18, Johannes 3:35, Matthæus 11:27 og Lukas 10:22 Faderen har givet al myndighed og alt i Sønnens hånd Al myndighed er ikke en del af myndigheden.
ونجد أن الابن يضع نفسه في موضع الآب يوحنا 14 : 7 – 9 يطلب فيلبس من المسيح أن يريه الآب فيقول له المسيح : ” أنا معكم زمانا هذه مدته ولم تعرفني يا فيلبس “. وكذلك عادل الابن ذاته بالآب يوحنا 5 : 18. ولهذا السبب كان اليهود يطلبون أكثر أن يقتلوه ، لأنه عادل نفسه بالله.
Joh 17:3 og 1 Joh 5:20 Den sande Gud er Faderen i Joh 17:3 og Han er Sønnen i 1 Joh 5:20.
Salme 100:3, Salme 94:5, Zakarias 13:9, Esajas 52:4 og Mattæus 1:21 Disse vers indikerer generelt for os, at Guds folk i Det Gamle Testamente er Kristi folk i det Nye Testamente.
يعقوب 4 : 12 واحد هو واضع الناموس والمشترع. هذا يعني أن الذي وضع الوصايا العشرة والناموس والشريعة ، هو ذاته الذي كملها أي رفعها إلى الكمال بالمحبة في وعظته على الجبل متى 5 – 7 أي أن عمل الله في الإشتراع في العهد القديم هو عمل الابن في العهد الجديد. واضع الشريعة يكملها وهو الذي يخلص ويهلك.
Titus 2:13 Efter at have fortsat med at læse afsnittet, finder vi ud af, at apostlen Paulus kun taler om én person, ikke to. Denne er den store Gud, og han er vores Frelser Jesus Kristus.
مزمور 45 : 6 ” كرسيك يا الله إلى دهر الدهور قضيب استقامة قضيب ملكك ” عب 1 : 7 – 8 كرسيك يا الله ، كلام موجه إلى الابن أي كرسي الابن الى دهر الدهور. يقول شهود يهوه أن المسيح هو كرسي الله، بينما المزامير والرسالة إلى العبرانيين تنادي الابن :” يا الله ” ، والملائكة الكروبيم هم كرسي الله 2 صموئيل 6 : 2 ومز99 :1
Johannes 20:28 og Esajas 44:6 Der er én sand Gud, og Thomas erklærer, at Kristus er hans Herre og Gud. (Han sagde: Min Herre og min Gud), og oprindelsen til sætningen er Herren, som er min, og Gud, som er min.
Johannes 5:22 og Romerne 2:2-7.
Malakias 3:1 og Markus 1:2 I Malakias 3:1 taler Hærskarers Herre om englen, som vil berede vejen for ham, men englen vil berede vejen før Kristus. Så Kristus er Hærskarers Herre, og den udsendte engel er Johannes Døberen.
Apostelgerninger 20:28.
كولوسي 2 : 9 اللاهوت أي الالوهة. كلمة ” كل ” تكفي لتظهر المعنى وكذلك “ملء ” تكفي لتظهره ولكن الكاتب استعمل الكلمتين معا للدلالة على إيمانه ويقينه وتأكيده الواضح الساطع بإلوهة المسيح. وفي كولوسي 1 : 19 نجد المعنى ذاته.
Sønnen er i Faderen, og Faderen er i Sønnen, Johannes 10:38 og Johannes 17:21. Ligeledes beder Kristus om, at vi skal være i ham, dvs Hej M.
Esajas 44:6, Esajas 48:12 og Åbenbaringen 1:13-18, hvordan kan to personer hver være først, hvis de ikke er én?
وفي يوحنا 10 : 30 يصرخ المسيح قائلا: ” أنا والآب واحد ” يردد المسيح في مخاطبته للآب العبارة التالية:
” ليكونوا واحدا كما نحن واحد “. يعتبر شهود يهوه أن عبارة ” ليكونوا واحد كما نحن واحد ” إثباتا على عدم وحدة الابن والآب ، فهم يعتقدون أن عدم وحدة المؤمنين دليلا على عدم وحدة الآب والابن ولكن المسيح قال :
” كونوا أنتم كاملين كما أن أباكم الذي في السماوات هو كامل ” متى 5 : 48 هل عدم كمال المؤمنين يعني عدم كمال الآب السماوي ؟
Jeremias 11:20 og Johannes 2:24-25 Gud er den, der kender hensigterne, og ingen anden Kristus kendte dem alle, så Kristus er Gud.
يوحنا 1 : 1 ” وإلها كان الكلمة ” إذا كان الخبر كلمة واحدة يكون في حالة النكرة أي نحذف منه ال التعريف كما الحال هنا. إذن أصل كلمة إلها : الله. وأيضا ومن ناحية ثانية إذا تقدم خبر كان على كان واسمها يكون المقصود أهمية الخبر وحصره ، فالعبارة الآتية : إياك نسبح إياك نبارك ، تعني أننا نسبحك أنت ونباركك أنت.
في النهاية قدم يوحنا الإنجيلي كلمة ” إلها ” على ” كان الكلمة ” لكي يوجه انتباهنا ، لكي نلاحظ اعترافه بألوهة الابن.
ملاحظة : ” إلها كان الكلمة ” الترجمة الحرفية من اليوناني. ترجمة الفكرة هي ” والكلمة هو الله “.
رومية 9 : 5 يقول شهود يهوه :”وإبليس أيضا هو إله”. ولكن إبليس ليس إلها أبديا أو إلها مباركا. للمسيحيين إله واحد مبارك وأبدي هو الآب هو الرب يسوع المسيح. في العهد القديم الرب هو الإله. يأخذ يسوع كل ما هو للرب الإله في العهد القديم. ومما كشفه لنا التجسد أنه لنا إله واحد الآب ورب واحد يسوع المسيح.
متى 1 : 22 – 23 ” وتلد ابنا اسمه عمانوئيل الذي تفسيره الله معنا ” : الابن هو عمانوئيل ، أي الله معنا. لفظة عمانوئيل لو لم تحمل معناها لما شرحت وفسرت. ومتى 28 : 20 لم يقل ها إن الله معكم بل ” أنا معكم” والمسيح هو معنا حسب شرح كلمة عمانوئيل. بابن الله المتجسد يكون الله معنا.
أشعيا 43 : 10 – 11 وتثنية 32 : 39 أنا أنا هو أو أنني أنا هو تعني أنا الموجود بذاته ، تعني أنا الكائن. وأنا الكائن تعني ” إهيه ” وهو الكائن تعني ” يهوه “. والمسيح يقول عن نفسه أنه هو الكائن في يوحنا 8 : 24 و 28 ويوحنا 13 : 19. ” أنا أنا هو ” ( أنا هو تأتي بمثابة فعل أكون : إهيه ).
Johannes 8:24, Johannes 8:28 og Johannes 13:19: Kristus beder os om at tro, at han er ham. At tro, at han er Jehova. Kristus siger om sig selv: "Jeg er, som jeg er." Det vil sige, jeg er Jehova, det vil sige, Kristus siger om sig selv, at han er Jehova (at han er ham). (Detaljer i emnenavnet 0)
Apostlenes Gerninger 10:36 Kristus er alles Herre.
Åbenbaringen 1:7-8, Johannes 11:25 og Johannes 6:35.
Isaiah 40:3-5 Kristus er vor Gud, og hvem er vor Gud uden Gud?
Revelation 22:3-4 Lammets trone og Faderen er ét. Og de vil se hans ansigt og hans navn på deres pander, bekræftelse på, at Faderen og Sønnen er ét.
Åbenbaringen 21:22 Templet i den himmelske by Jerusalem er Gud, og han er Lammet (dvs. Kristus).
Revelation 7:15-17 Sønnen indtager midten af den guddommelige trone, så Sønnen og Faderen er ét.
Salme 18:2, Salme 18:31 og 1 Korinther 10:4 Klippen er Kristus og Gud.
مزمور 110 : 1 قال الرب لربي قال الآب للابن. قال الرب ل ” الرب ” : ربي : الرب الذي لي.
يوحنا 5 : 26 “لأنه كما أن الآب له حياة في ذاته كذلك أعطى الابن أن تكون له حياة في ذاته” :” له الحياة في ذاته ” معنى يدخل في شرح عبارة يهوه اليهودية.
Matthæus 26:64 Magtens højre hånd, altså den, der gør magten.
Matthæus 2:11 Røgelse er en af de fineste typer af røgelse, og røgelse ofres kun til Gud.
تكوين 1 : 1 ” في البدء خلق الله السماوات والأرض ” ويوحنا 1 : 3 “كل شيء به كان وبغيره لم يكن شيء مما كان”.
وأخيراً إن بقي البعض على رفضهم أن الابن مساو للآب ، يطلب منهم المسيح أن يؤمنوا به بما أنهم يؤمنون بالله : يوحنا 14 : 1 ” لا تضطرب قلوبكم أنتم تؤمنون بالله فآمنوا بي ” ، وأن يكرموا الابن كما يكرموا الآب يوحنا 5 : 23 ” لكي يكرم الجميع الابن كما يكرموا الآب من لا يكرم الابن لا يكرم الآب الذي أرسله “.
Ordsprogene 8:23,30 Mika 5:2 Hebræerne 7:1-3
Hebræerne 9:14 Åbenbaringen 22:13
Meninger om Helligånden varierer blandt grupper af Jehovas Vidner. Nogle af dem siger, at Helligånden er Guds kraft. Nogle af dem siger, at det er en effekt, eller at det er et pust.
Men hvad lærer Bibelen os?
Så Helligånden sørger, underviser, vidner, vejleder, overbeviser (dvs. irettesætter og banker på), hører, oplyser, udnævner biskopper og... Han arbejder, han gør 1. Korintherbrev 12:11 Ånden virker og gør derfor , Han er ikke kun en kraft, og Han vil også. Han beordrer, planlægger, sender folk og leder disciplene, som vi finder i Apostlenes Gerninger.
Matthæus 3:16 Helligåndens nedstigning i form af en due indikerer ikke, at Helligånden blot er en kraft, som duen indikerer og symboliserer Helligånden.
Johannes 20:22 Dette vers indikerer ikke, at Helligånden blot er et luftpust eller blot Guds kraft, som Jehovas Vidner fortolker det. De vers, de bruger, fortæller os, hvordan Helligånden giver Guds kraft. 1 Corinthians 12:1-11 Det er Helligånden, der uddeler gaver. Ligeledes er han den, der uddeler Guds velsignelser til mennesker. Han er den, der giver guddommelig magt.
7. Helligåndens guddommelighed
عبرانيين 3 : 7 – 9 في العهد القديم جرّب اليهود ” الله ” والروح القدس يقول جربني آباؤكم. هذا يعني أن الروح القدس هو الله.
1 Corinthians 2:10 Hvem kan ransage Guds Dyb uden Gud?
1 Kor 3:16 og 1 Kor 6:19 Helligånden er Gud, og vi er hans tempel.
1 Johannes 5:6-9, Helligånden vidner (vers 6). De, der vidner på jorden, det vil sige mennesket (vers 8). Hvis vi accepterer menneskers vidnesbyrd, så er Guds vidnesbyrd større (vers 9): Guds vidnesbyrd i vers 9 er Helligåndens vidnesbyrd i vers 6.
Apostlenes Gerninger 7:51 Jøderne modstod Gud og fristede ham under deres overgang fra Egypten, slaveriets land, til Palæstina, det forjættede land. I hans ord adskiller Stefanus ikke mellem Gud og Helligånden.
Apostlenes Gerninger 10:1-20 Gud sendte mændene (udsendt af sin engel). Og Ånden sagde til Peter: "Jeg har sendt mennesker," så Helligånden er Gud.
Apostelgerninger 5:3-4: At lyve for Helligånden betyder at lyve for Gud. Der er ingen adskillelse mellem Helligånden og Gud.
تأتي كلمة صليب أحيانا بمعنى العذاب في الكتاب المقدس. لماذا اختير الصليب رمزاً للعذاب ؟ لماذا لم يقل المسيح : “… ويحمل خشبته ويتبعني ” ، أو “… يحمل عاموده ويتبعني ” ، بل قال ” … ويحمل صليبه ويتبعني “.
عندما نقول في صلواتنا : ” اليوم علق على خشبة ” وعندما يقول الكتاب أن المسيح علق على خشبة ، لا يعني هذا أن المسيح لم يعلق على الصليب. فصليب المسيح تاريخيا من خشب.
Korset var dødens træredskab, pine og døds redskab. Indtil korset blev et symbol på pine. Jehovas Vidner spekulerer på, om nogen bliver dræbt med en pistol, ærer de kære til den dræbte pistolen? Så hvorfor ærer kristne korset? Kristne bør ødelægge deres kors.
- 1) Vi bemærker her en erkendelse af korset.
- 2) Med Kristi død på korset blev forbandelsen ophævet fra mennesket. På korset begyndte frelsesprocessen, og korset blev et symbol på frelse.
1 Corinthians 1:22-23 Jøderne vil tro på et overnaturligt værk, de vil have et mirakel, så de kunne ikke tro på Kristus hængende på korset. Grækerne ville have en dyb filosofi for at tro, de ville have filosofiske gode nyheder, hvorfor den hængende Kristus var en dårskab for dem. Ligeledes kan Jehovas Vidner ikke acceptere korset.
1 كو 1 : 18 ، غلا 6 : 14 ، متى 27 : 32 – 42 ، مر 15 : 16 – 32 ، لو 23 : 26 ، يو 19 : 25 – 31 ، وكلمة خشبة لا شكل معين له.
Femte Mosebog 21:23, Galaterne 3:13-14, en henvisning til Femte Mosebog 21:22-23 Meningen med ideen: Han, som du gjorde til en forbandelse, har givet os løftet om Helligånden og evigt liv.
9. Kristi legemlige opstandelse
1 Peter 3:18 Jehovas Vidner forklarer denne sætning som følger: Da Kristus døde, var det i legemet, men kun hans ånd opstod. Kroppen fordampede i graven og forsvandt, eller en engel tog den ud og gemte den, eller... Men 1 Peter 3:18-20 Kristus gik i sin ånd til helvede for at forkynde den gode nyhed for dem, der var ulydige i fortiden. . Døden havde ikke magt over Kristus, men Kristus gik til helvede for at frelse mennesker og for at søge Adam.
Hvad er Kristi opstandelse ifølge Jehovas Vidner? De benægter det indirekte, og de angriber dybt den opstandelse, som apostlenes og disciplenes gode nyheder var baseret på 1 Kor 15:14 og 17, 1 Peter 3:18 satte sig i sin ånd for at forkynde evangeliet for dem i helvede. Mens han var i graven i legemet, var han i helvede i ånden, eftersom han er Gud, det vil sige, han satte sig i sin evige ånd for at forkynde gode nyheder til dem i helvede.
1 Korintherbrev 15:45 og 50 bruges af Jehovas Vidner til at benægte Kristi kropslige opstandelse, men hvorfor adskiller vi versene fra afsnittet 1 Korintherbrev 15:35-50. Vi finder en beskrivelse af de troendes opstandelse i dommen? og vi finder også en sammenligning mellem det første menneske på jorden: Adam, og det andet menneske i himlen: Jesus Kristus.
1 Korintherbrev 15:45 Dette vers betyder ikke, at Kristus ikke havde et legeme, eller at han ikke opstod i sit legeme, men det betyder snarere, at Kristus lever af sin ånd og selvfølgelig af sin guddommelige ånd.
Jehovas Vidner kender ikke Kirkens lære Bibelen siger, at det opstandne legeme er et herliggjort og lysende legeme. I 1. Korintherbrev 15:35-50 finder vi følgende betegnelser: et dyrisk legeme og et åndeligt legeme, det jordiske og det himmelske. Han sagde ikke, at han ville blive oprejst som en ånd, men snarere at han ville blive oprejst som en åndelig krop.
Jehovas Vidner siger, at Jehovas forløsning af Kristi legeme betyder, at han indløser løsesummen for menneskehedens frelse. Det lader til, at de ikke læser Bibelen, som siger, at Kristus ved sin sejr over død og opstandelse frelste mennesket. Menneskets frelse er ikke et spørgsmål om at bytte for Kristi legeme, og døden er ikke sejrherren og den, der holder Kristi legeme som en løsesum for mennesker (1 Kor 15:55).
تك 2 : 24 وأف 5 : 31 و 1 كور 6 : 16 : ” يكون الاثنان جسدا واحدا … ” اي كياناً واحداً. كلمة جسد SARKS باليونانية ( ساركس ) في الكتاب المقدس تعني الكيان البشري تعني الشخص. ونجد في الكتاب المقدس عبارة ثانية هي SOMA وتعني البدن أي اللحم والدم ، وقد ترجمت إلى كلمة جسد العربية. والعبارة المستعملة في 1 بطرس 3 : 18 هي ساركس التي تعني الكيان البشري وليس سوما التي تعني البدن وفي 1 بطرس 4 : 1 تألم المسيح بالجسد العبارة هي أيضا ساركس وليس سوما. وإن ارتكاز شهود يهوه على 1 بطرس 3 : 18 لنكران قيامة المسيح بالساركس يعني نكران قيامة المسيح بالكيان البشري يعني شهود يهوه ينكرون قيامة المسيح جملة وتفصيلا.
Kristus ændrede sit udseende før korsfæstelsen Matthæus 17:1-2 Luk 4:28-30 Joh 8:59 og efter opstandelsen Mark 16:12 og på grund af svag tro (Thomas) Joh 20:27 og et lukket sind Luk 24: 45 Derfor kendte nogle ham ikke.
1 كور 15 : 14 و 17 المخلص نفسه أخبر تلاميذه أنه سيقوم في اليوم الثالث متى 16 : 21 ، مر 8 : 31 ، لو 9 : 22. حول قيامة المسيح متى 12 : 38 – 40 ،يو 2 : 19 – 22 أع 1 : 3 و 2 : 31. عن القيامة بالجسد متى 28 : 9 ، مر 16 : 6 – 8 ، لو 24 : 1 – 3 و 36 – 43 ، يو 20 : 19 – 27.
Apostelgerninger 24:15 Håb på de dødes opstandelse og liv i den kommende tid. Vi hviler i håbet om opstandelse og evigt liv, som kommer til os fra eukaristien, det vil sige fra den hellige gral: Joh 6:53-56.
Dyresjælen har en jordisk kilde, det vil sige, den er dødelig, 1. Mosebog 1:20-25. Den menneskelige sjæl har en guddommelig kilde ud over støv, 1. Mosebog 2:7, og livsånden er ikke luftens ånde. ... Synd er sjælens død, Ezekiel 18:4, 20-21, Ef 2:1, Matthæus 10:28, Kol 2:13.
ليس الجسد ( كلمة SOMA اليونانية ) سجنا للنفس أو شرّا يجب محاربته. إنما هو للرب وليس للخطيئة هو هيكل الله : 1 كو 6 : 13 و 15 و 19 و 20 هنا الجسد أي SOMA ، وكلمة SARKS اليونانية المترجمة أيضا “جسد” بالعربية تشير إلى الإنسان العتيق ، إلى آدم العتيق. وكلمة Pnevma المترجمة إلى “روح” تشير إلى الإنسان كله من حيث هو بتأثير الرب 1 كو 6 : 17 أي الإنسان الجديد ، آدم الجديد ، ففي غل 5 : 16 – 26 الحديث عن الصراع بين الإنسان العتيق والإنسان الجديد ، رو 6 : 6 وليس بين مادة وروح كما تقول الفلسفات. ففي الكتاب لا فصل ولا صراع في الكيان البشري بين الجسد والنفس يو 1 : 14 الكلمة صار جسدا أي صار بشراً ، يكرم المسيحيون بقايا ورفات القديسين ( الذخائر المقدسة ) لأن الأجساد في المسيحية هي هيكل الله.
Prædikeren 12:5-7, Daniel 12:2, Matthæus 22:31-32, Matthæus 25:46, Lukas 16:19-31, Lukas 20:37-38, Johannes 5:28-29, Åbenbaringen 6:9 - 10 (Kun martyrer går over til evigt liv uden almindelig dom).
11. Betydningen af evighedens formel i Det Gamle Testamentes bud og love
تك 17 : 13 : ختان الجسد إلى الأبد. خر 29 : 9 و 40 : 15 الكهنوت اللاوي اليهودي إلى الأبد. عدد 10 : 8 استعمال الكهنة للبوق فريضة أبدية. خر 29 : 28 ولا 17 : 5 – 7 فرائض أبدية عن ذبائح حيوانية دموية. خر 27 : 20 – 21 ولا 24 : 2 – 3 : فريضة ابدية تقديم زيت زيتون للضوء في خيمة الاجتماع. خر 12 : 14 و 17 : يحفظون إلى الأبد اليوم الذي خرجوا فيه من مصر ويحفظون إلى الأبد الفطير في هذا اليوم. خر 28 : 43 فريضة أبدية على هارون وأبنائه. لا 16 : 29 – 34 ، و 10 : 15 ، و 6 : 22 و 23 : 14 و 21 و 31 و 41 ، و 24 : 8 – 9 صيغة الأبدية للشرائع الخ … إن استعمال صيغة الأبدية في وصايا العهد القديم وشرائعه لا يعني أنها ما زالت قائمة الآن ، فكل وصايا العهد القديم وشرائعه ووعوده وجدت معناها الأخير في المسيح يسوع. فالمسيح هو المدخل لفهم العهد القديم. مع المسيح انطلق عهد جديد. فكل شيء جديد مثلا : انتقل الصليب من أداة لعنة إلى أداة خلاص.
Således er formlen for evigheden i Prædikeren 1:4, Salme 104:5, 2. Mosebog 3:15 osv. som evighedens formlen i Det Gamle Testamentes bøger. Med Kristus er alt nyt. Ny æra.
Hebræerne 8:13 Der er ingen tilbagevenden til loven i Det Gamle Testamente og dets begreber, fordi Kristus er den universelle sandhed, som Det Gamle Testamente, dets love, dets helligheder, dets løfter og dets bud kun var symboler og skygger af.
يعتقد أعضاء شهود يهوه أن لفظة يهوه هي اسم علم للخالق. في خروج 3 : 13 – 15 يسأل موسى الله عن اسمه ، يجيب الله : “اهيه الذي أهيه” ثم يقول : “يهوه”. لا يستطيع شهود يهوه تفسير لماذا أطلق الله على نفسه اسمان “اهيه” و”يهوه” في جوابه إلى موسى. ونلاحظ أن الله في بداية جوابه لم يقل اسمي “اهيه” أو اسمي “يهوه” بل قال : “اهيه الذي اهيه”. أي أن الجواب المباشر للسؤال كان “اهيه” الذي “اهيه” لا “يهوه” ولا “اهيه”. إن الجواب المباشر لله كان فعلا وليس اسما. العبارة العبرانية هي ” … اهيه أشر اهيه … اهيه … يهوه … “. الترجمة الحرفية إلى اللغة العربية هي :” … أكون من أكون … أكون … يكون … ” هنا كان فعل تام بمعنى حصل ، وليس الفعل الماضي الناقص.
من عادة الشعوب القديمة أن تخترع لها آلهة ، من عاداتها أن تسمي لها آلهة. لهذا عندما سأل موسى الرب عن اسمه ، أجابه الرب أنا الكائن بذاته. أي ليس شعبا كوّنني ، بل أنا أكون من أكون ” اهيه الذي اهيه “. أي أنا الفاعل في فعل كينونتي. أنا أكون الذي أكون وليس آخر كونني ، أي أنا المصدر الذي أكون.
من هنا نفهم لماذا اختار الرب عبارة “هيه” العبراني “كان” (حصل) العربي ( مع الملاحظة أن فعل كان (حصل) بالعربي لا يحمل كامل معنى فعل هيه العبري الذي يعني الكائن بذاته ) رداً على سؤال موسى ما اسمك ، سؤال ممزوج بأجواء وثنية. فالوثنيون هم الذين يسمون آلهة لهم.
Ligesom Jehovas Vidner anerkender, at Ihe og Jehova er nutid af verbet heh, anerkender de, at de to verber i 2. Mosebog 3:14-15 betyder det samme. Heyah på hebraisk betyder: selve væsenet, det vil sige den eksisterende, og det betyder også det evige og evige væsen, der ikke har nogen begyndelse og ingen ende.
هل الاسم واسم العلم يعنيان في اللغة شيئا واحدا ؟ متى 28 : 19 : هنا ما معنى كلمة اسم ؟ طبعا الاسم هنا دلالة ورمز إلى الشخص. مثلا تكوين 17 : 5 “فلا يدعى اسمك بعد إبرام بل يكون اسمك إبراهيم لأني أجعلك أبّا لجمهور من الأمم”. إذن الاسم دلالة على المسمى أي هو صورة ومظهر للجوهر والشخص. لذلك عندما سأل موسى الله عن اسمه ، أجابه الله أنا هو الكائن ( اهيه الذي اهيه ).
لقد عُرف الله في الكتاب المقدس بأسماء عديدة : رب الأرباب ، رب الجنود، رب الصباؤوت، القوي، العلي ، ملك الملوك … كل هذه التسميات إضافة إلى تسمية الكائن ( يهوه ) تعطينا وتشرح لنا بعض الصفات والمزايا الإلهية. ارميا 48 : 15 ” … رب الجنود اسمه “.
كانت كلمة يهوه عند اليهود تكتب ولا تلفظ. وكانت كلمة الرب تلفظ مكانها (عبارة الرب بالعربية يقابلها ” ادوناي ” بالعبرية. وكلمة ” ادون ” باليهودية تعني رب بالعربية ).
ثم بدأت كلمة ” ادوناي ” ترافق كلمة ” يهوه” في الكتابات حتى أخذت تحل محلها.
I den græske oversættelse af Det Gamle Testamente, Septuaginta, som begyndte i det tredje århundrede f.v.t., oversatte de aleksandrinske jøder Jahve som det græske Kyrios.
Det græske ord Kyrios er en oversættelse af det hebraiske Adonai, der betyder den arabiske Herre. I alle Septuaginta-oversættelserne finder vi ikke ordet Jahve, men snarere Kyrios, den hebraiske oversættelse af Adonai.
Derfor blev det græske ord Kyrios erstattet af ordet Jehova, og i Det Nye Testamente blev ordet Kyrios brugt om Kristus. Vi ser også, at Kristus tog Guds navne i Det Gamle Testamente.
Ordet "jeg er" i 2. Mosebog 3:14-15 er oversat til "at være" på græsk.
لفظة يهوه بحروفها الأربعة ( ي هـ و هـ ) لا وجود لها في العهد الجديد. لم يلفظ المسيح كلمة يهوه مطلقا. ولا نجد في العهد الجديد وصية واحدة تدعو الى المحافظة على لفظة “يهوه”.
Den, der undersøger Det Gamle Testamente, finder altid ud af, at Gud ikke begrænser sig til et bestemt navn, men derimod bekræfter, at Han er, at Han er.
وذلك أن كلمة يهوه أصبحت متعلقة ومرتبطة ومحتواة بيسوع المسيح. فكلمة يسوع هي كلمة عبرية وتصغير لكلمة يهوشواع أو يهوشآع وتعني “يهوه المخلص”. وشهود يهوه يعترفون بذلك. متى1 : 21 “فستلد ابنا وتدعو اسمه يسوع لأنه يخلص شعبه من خطاياهم “. أي أننا اليوم في عهد يهوه المخلص أي يسوع المسيح وفصل كلمة يهوه عن يسوع والمناداة بها منفردة هو رفض للقصد والتدبير الإلهي لخلاص الإنسان.
Apostlenes Gerninger 1:8 Kristus beder os om at være hans vidner.
Apostelgerninger 9:15-18: Paulus bærer Jesu navn og intet andet navn, og han lider for Jesu navn og ikke for en andens navn.
Acts 4:10-12 Jesu navn og intet andet navn under himlen blev givet blandt mennesker til frelse.
Matthæus 12:17-21 Håb på Jesu navn og kun på Jesu navn.
Matthæus 28:19, Joh 12:13, Joh 14:14, Joh 14:26, Joh 15:16, Joh 16:23-24 Hvad er betydningen af ordet navn? Det er selvfølgelig en indikation af personen.
Andre indikationer på Gud i Det Gamle Testamente: Esajas 47:4, Esajas 51:15 og 54:5, Jeremias 31:35, Jeremias 46:18, Jeremias 50:34... Disse vers fortæller os, at Guds navn er Hærskarers Herre.
Hærskarers Herre = magt. Vi finder navnet på Hærskarers Herre i de passager, der taler om Guds kraft og magt.
ويتمازج اسم “رب الجنود” واسم “يهوه” أحيانا في تسمية واحدة مثلاً عاموس 4 : 13 وهوشع 12 : 5.
مراجعة موضوع “معنى صيغة الأبدية في وصايا وشرائع العهد القديم”.
يستعمل شهود يهوه ما يشبه الآيات : جا 1 : 4 ، مز 104 : 5 ، مز 119 : 90 ليقولوا أن الأرض غير فانية. ولكن مز 102 : 25 – 26 ، أش 65 : 17 و 66 : 22 وعب 13 : 14 و2 بط 3 : 13 ورؤ 21 : 1 – 2.
Det Gamle Testamentes fædre ventede på det himmelske hjemland og forstod, at det var det forjættede land: Hebræerbrevet 11:9-16.
Matthæus 3:1-2 og Matthæus 4:17 Herren Jesus og Johannes Døberen forbereder deres samtidige til at modtage Guds rige. Lukas 17:20-21: Guds rige er i os. Gennem sin død og opstandelse drev Kristus Satan ud og frelste menneskeheden, Joh 12:31.
Er riget et håndgribeligt, materielt liv eller et ikke-materielt åndeligt liv? Svaret er 1. Korintherbrev 15:42-49. Riget er en ny skabelse og ikke en genoprettelse af den første skabelse.
Lukas 17:20-21 Riget er ikke noget ydre, som vi ser og forudser, det er i os og dybt i os.
1 Pet 1:20 og Heb 1:2 og 9:26... Med Kristus er vi kommet til tidernes ende Matt 3:1-2 og 4:17 Med Kristus tager jeg imod Guds rige. Matthæus 12:28 Og dommens dag vil være afsluttet.
Er visionen bogstavelig eller symbolsk? Åbenbaringen 12. Åbenbaringen 7:4-8, et symbolsk tal (144.000), og Israel her er et symbol på Guds folk, det vil sige for dem, der tror på Kristus.
Tidernes ende
Apostelgerninger 1:6-8, Matthæus 24:36, 1 Thessalonikerbrev 5:1-3, 2 Pet 3:8-10, Salme 90:4.
15. Det Gamle Testamente og Det Nye Testamente
Hebræerne 8:6-13, 9:1 og 12:24, et sammendrag af Hebræerbrevet, en sammenligning mellem Det Første (Gamle) Testamente og Det Nye Testamente. Hebræerne 10:1 Det Gamle Testamente indeholder skygger, men Det Nye Testamente indeholder sandheden og de gode ting, som blev afspejlet i deres skygger i Det Gamle Testamente. Hebrews 9:12-26 Blod af bukke og kalve er den første pagts blod, Kristi blod er den nye pagts blod. 1. Korintherbrev 10:1-4 og 2. Korinterbrev 3:12-16... Bogen i Det Nye Testamente forklarer de Gamle Testamentes hændelser, der forbliver tegn, som kun kan forstås af Kristus Jesus.
تك 14 : 18 – 20 وعب 7 : 1 – 10 ملكي صادق يبارك إبراهيم ، وابراهيم يعطي له عشراً من كل شيء.
Det Gamle Testamentes rejse begyndte med Abraham, som modtog velsignelsen fra Melkisedek, og Melkisedek er et billede af Kristus, præsten og kongen. Det vil sige med Jesu Kristi, præstekongens, rejsen i Det Gamle Testamente begyndte.
Lukas 1:48 Vi ærer hende generation efter generation.
لو 1 : 41 – 45 عندما سمع صوت كلام مريم ارتكض الجنين في بطن أليصابات وامتلأت أليصابات من الروح القدس. لهذا نكرمها ونطوبها لو 1 : 48 ، نكرمها لأن السيد المسيح ولد منها. ونجد ملامح هذا الإكرام في لوقا 11 : 27 – 28. نكرّمها اولاً لأن القدير صنع بها العظائم أي ولد منها وثانياً لأنها سمعت كلمة الله وحفظتها لو 2 : 51. وهكذا فإن التطويب هو ايضاً لكل من يحفظ كلمة الله. ومن هنا يأتي إكرام من حفظ كلمة الله في حياته وندعوه “القديس”. لو 1 : 43 مريم هي أم الرب أي والدة الإله.
1. Mosebog 12:5, 1. Mosebog 13:8, 1. Mosebog 14:12-16, 1. Mosebog 29:1-15 og 2. Mosebog 2:11 Abram kalder Lot for en bror, og han er hans nevø. Jakob, Labans nevø, kalder ham sin bror.
Hvad betyder ordet bror? Selvfølgelig er det ikke en livmoderpartner, hvilket betyder, at det ikke betyder en søskende. Brødre er også pårørende.
En søskende er en bror, men en bror er ikke nødvendigvis en bror. Så i Matthæus 13:55 er der ingen beviser (i hele Bibelen), at Jesu brødre var hans brødre. De er hans slægtninge. Bogen forklarer, at Jesu brødre, Jakob, Joses, Simon og Judas, er børn af Maria bortset fra Maria, Jesu mor. Matthæus 27:56, Markus 15:40-41 og Lukas 24:10.
Kristi mor er kendt som Maria, Jesu mor, og mor til Jakob, Joses, Simon og Judas hedder Maria, hvilket ikke er Maria, Jesu mor. Moderen er kendt under navnet på sin førstefødte søn.
Lukas 24:10 (Maria, Jakobs mor) Den anden Maria er kendt som Jakobs mor.
Johannes 19:25 Er det rimeligt, at to søstre kaldes ved samme navn? Hun er hendes slægtning, ikke hendes søster. Søster her, altså i nærheden.
2 Mosebog 13:1-16 Den førstefødte åbner livmoderen. Udtrykket "førstefødt" nødvendiggør ikke, at der er en anden søn, men snarere den, der åbnede livmoderen, Matthæus 1:25, hendes førstefødte søn.
John 19:25-27 Hvis Maria havde fået en anden søn end Jesus, ville han ikke have overgivet hende til sin discipel, da han vidste, at Kristi førnævnte brødre var loyale mod menigheden. Apg 1:14 Jakob var en af søjlerne af kirken, Galaterne 1:19, 2:9 og 1 Korintherbrev 15:7.
Matthæus 1:25 Betyder det, at Josef kendte Maria, efter at hun havde født Jesus? Hvad betyder ordet overhovedet?
Salme 110:1 Betyder det, at Sønnen vil gå fra Faderens højre hånd, efter at Faderen har gjort Sønnens fjender til en skammel for Sønnens fødder? Her betyder ordet (indtil) for at.
Esajas 22:14 og Johannes 9:18 svarer til Matthæus 1:25. Negationen omfatter den foregående periode uden at henvise til fremtiden.
De vil ikke tilgive, før du dør.
Han kendte hende ikke, før hun blev født.
De kunne ikke tro det, før de blev inviteret.
Men jøderne fortsatte i vantro efter familiens invitation. Så Matthæus 1:25 betyder ikke, at Josef kendte Maria, efter hun havde født Jesus.
Luke 1:31-35 Hvordan fortæller jomfru Maria englen, at hun ikke kender en mand, mens hun er forlovet? Hvorfor blev Maria overrasket, da englen fortalte hende, at hun ville blive gravid og føde, hvis hun skulle leve et normalt liv mellem en mand og en kvinde? Svaret er, at Mary dedikerede sig til mødom, hvorfor hun undrede sig og undrede sig.
أشعياء 7 : 14 ، متى 1 : 23 هوذا العذراء وليس هوذا عذراء ، الفرق بين الكلمتين هو أن العذراء معرفة ب “ال” التعريف تعني الدائمة البتولية ، أما عذراء دون “ال” التعريف ليس إلزامياً أن تبقى بتولاً.
تأتي كلمة عذراء بالعبرية بعبارتين الأولى ” بتولة ” Betula وتترجم باليونانية ” بارتينوس ” وتشير إلى فتاة عذراء منفصلة ليست مخطوبة. والعبارة الثانية ” الما ” Alma وترجمتها اليونانية “ Neanis” وتطلق على الفتاة العذراء المخطوبة لرجل ، اي التي تحت رقابة رجل لكن دون ان يجتمع.
العبارة في أشعياء 7 : 14 ومتى 1 : 23 هي ” الما ” فالعذراء “الما ” هي تحت رقابة رجل ولكن دون أن يجتمعا. لذلك فحبلها هو حقاً آية من السماء : أشعياء 7 : 14.
عب 4 : 14 ، عب 7 : 11 – 17 ، مت 5 : 17 – 18 في المسيح بدأ الكهنوت الجديد. رئيس كهنة. أع 20 : 28 ، في 1 : 1 تشير كلمة “الشيخ” اليونانية في العهد الجديد إلى راعي الجماعة أي الكاهن : أع 15 : 22 ويعقوب 5 : 14 وتيطس 1 : 5. العبارة في أع 14 : 23 و 20 : 17 تشير الى الكهنة.
Udnævnelsen af præster: ApG 6:5-6, 1 Tim 4:14, Titus 1:5.
يطلق الكتاب المقدس عبارة “الأب” على من يلد الآخر بالإيمان. وكذلك الرب يسوع يطلق هذه العبارة في يو 8 : 56 على ابراهيم. كذلك تك 17 : 4. لرفض ونكران هذه الفكرة الموجودة في 1كو 4 : 14 – 17 وغل 4 : 19 الخ… يستعمل شهود يهوه متى 23 : 9 ان أبانا ومرجعنا هو الآب السماوي ولا تنكر هذه الآية فكرة ولادة الآخر بالإيمان. ولا تنكر دعوة الذي يلدنا بالمسيح ب “الأب” كما سنرى:
2 Kong 6:21, Johannes 8:56, 1 Kor 4:14-17, 2 Kor 6:13, Gal 4:19, 1 Tim 1:2, 2 Tim 2:1, Titus 1:4, Filemon 10. Kristus lærer os i Matthæus 6:9 og Matthæus 23:9 og Lukas 11:2 at kalde den himmelske Fader vor Fader, og denne sag modsiger ikke befalingen om faderskab og sønskab i Kristus 1 Korintherbrev 4:14-17, Galaterne 4 :19, Filemon 10 osv....
1 كو 9 : 7 – 14 ، 1تيم 5 : 17 – 18 ، و 2تيم 2 : 6. 1 تيم 4 : 14 ، تيطس 1 : 5.
22. Accepter præstens svagheder
Gal 2:11-14 Apostlen Peter begik en fejl, og apostlen Paulus rettede fejlen, og kirken fortsatte. Apostlenes Gerninger 15:36-41 En strid og splittelse mellem apostlene Paulus og Barnabas. På trods af præsternes svagheder fortsætter vi således i Kirken og Kirken fortsætter, fordi Kirken er Kristi legeme.
Ordsprogene 28:13, Matthæus 16:19, Matthæus 18:15-18, Johannes 20:22-23: Herren gav kirken magt til at binde og binde og gav dem myndighed til at løse sager: ApG 15:19-29 Bekendelsens sakramente i den tidlige kirke havde sin form Offentlig, hvor den angrende bekendte sin synd for præsten midt i menigheden, og præsten i Jesu Kristi navn frigjorde ham for hans synder.
تك 14 : 18 ظهور للخبز والخمر سابق لذبائح العهد القديم. ثم التأسيس متى 26 : 26 – 28 ، مر 14 : 22 – 24 ، لو 22 : 19 – 20 : اصنعوا هذا لذكري يو 6 : 52 – 58 ، أع 2 : 42 – 46 و 20 : 7 – 11 ، 1كور 10 : 15 – 16 و 11 : 17 – 29.
25. Krismation (åndens salvelse)
1 Johannes 2:20 og 27, 2 Korintherbrev 1:21 og 22.
26. Oliesalvelse (syges salvelse)
Jakob 5:14, Mark 6:13.
Matthæus 28:19, Johannes 3:5, ApG 19:1-7 og 10:44-48, vi er døbt til at modtage Helligånden og hans gaver. Vi dør med Kristus, så vi kan opstå med ham. Johannes 3:5 Dåben er den nye fødsel, gennem hvilken vi kommer ind i Guds rige. Kættere forhindrer børn i at komme ind i riget gennem dåb (Matt 19:13-14, Mark 10:14).
يخبرنا الكتاب عن اعتماد عائلات بكاملها أع 16 : 14 – 15 اعتماد ليديا مع أهل بيتها أع 16 : 25 – 33 اعتماد السجان مع جميع أهل بيته. وإيمان رب البيت أساسي لاعتماد عائلته أع 11 : 14، 1كو 1 : 16 الرسول بولس عمّد بيت استفاناس. إن معمودية العائلات لا تنكر وبلا شك معمودية الأطفال.
Ikke alene skal vi døbe børn, men vi kommer ikke ind i himmeriget, hvis vi ikke vender tilbage som børn. Dette er fordi Guds rige er for dem, der er som børn :13-14, Markus 10:13-15, Lukas 18:15-17.
وصية منع الصور في العهد القديم ، تثنية 4 : 15 – 19 ، خر 20 : 4 – 5. في شريعة العهد القديم لا يجوز تصوير الإله الغير منظور. إضافة إلى كون الشعب عرضة للعبادة الوثنية ، تثنية 4 : 15 – 19 ، ولكن العهد القديم أيضاً أوصى بصناعة لوحات للملائكة ( أي الكاروبيم جمع كاروب) وذلك في إطار عبادة الله. خر 25 : 17 – 21 و 26 : 31 و 36 : 35 و 37 : 6 – 8، 1مل 6 : 19-35، و 7 : 29 و 36 ، و 2 اخبار الأيام 3 : 10 – 14. يوصي الله موسى بصنع حية نحاسية.
هذا وأن الرسالة إلى العبرانيين لا تفرّق بين الكاروب ولوحة الكاروب وتطلق على لوحتي الكاروب عبارة ” كاروبي المجد “: عب 9 : 5. في العهد الجديد أصبحنا نصوّر الإله الغير منظور لأنه صار منظوراً ، لأنه تجسّد. لا نصوّر جوهر الألوهة الفائق الوصف. لا نضع صوراً لأشكال معتقدين أنها الإله ، بل أن الإله الذي تجسّد وتراءى على الأرض في جسد منظور ، جعلنا نرسم هذا الجسد الإلهي. وكذلك مع التجسّد أصبح بالإمكان رسم الذين سبقونا على طريق الرب، على درب إعادة النقاء إلى الصورة الإلهية في الإنسان. ووضع رسمهم مع رسم الكاروب والملائكة في إطار عبادة الله.
لو 2 : 41 – 44 ، يو 2 : 13 – 23 ، يو 4 : 45 و 5 : 1 يشارك المسيح في الأعياد ، وكانت الأعياد تقام في هيكل أورشليم ، وأيضاً يو 7 : 2 – 15. مت 5 : 17 – 18 لم ينقض المسيح الأعياد بل أكملها. لم ينقض الفصح اليهودي بل أصبح هناك فصحٌ جديدٌ… الأعياد المسيحية هي إحياء لأعمال خلاصية.
Helligdagene i Det Gamle Testamente var en erindring og erindring om, hvad Gud gjorde, da han bragte folket ud af slaveriet i Egypten og de ting, der fulgte med udvandringen.
I Esajas 1:1-20 afviser Gud et folks fester, der ligner folket i Sodoma og Gomorra. Kristne har intet forhold til Judas og Jerusalems folk, som Esajas taler til. I Galaterne 4:8-11 og hvert vers, der ligner det, irettesætter apostlen galaterne for at vende tilbage til nogle hedenske skikke.
Vores kristne højtider er ikke en historisk erindring, men derimod en indgang til begivenheden og en deltagelse i den.
“اقبلني اليوم شريكاً” ، ” اليوم يوم القيامة ” ” اليوم علق على خشبة ” ” اليوم رأس خلاصنا “.
Vores højtider, eller rettere vores liturgi, gør, at vi i dag lever i begivenheden. Også i liturgien lever vi i Rigets fællesskab med de hellige, der gik forud for os på Kristi vej.
إن الملكوت السماوي عذاب لمن لم يكتسبه في حياته على الأرض ، هذا هو عذاب جهنم. فليست جهنم سوى احتراق غير التائبين بلهيب النور الإلهي ، هذه هي نار العذاب الأبدي ، فليس جهنم إذن بالمكان الذي يغيب فيه الله ، بل هو احتراق الخطأة بالنار التي تنير الأبرار. أش 66 : 24 ، دانيال 12 : 2، متى 3 : 12 و 5 : 22 و 29 – 30 متى 10 :28 و 18 : 8 – 9 ، مت 25 : 41 و 46 ، مر 9 : 43 – 48، رؤ20 :10 – 14.
يخبرنا العهد القديم كيف أن الله من أجل أبراره كان يرحم الخطأة ، مثلاً : تكوين 18 : 23 – 33 وتكوين 20 : 7 و 17 – 18 وخر 8 : 8 – 13 ويعقوب 5 : 16 – 18. ثم يصل العهد القديم في مسيرته إلى أن الله يبحث عن بار كامل في بره لكي يرحم من أجله جميع البشر. إن الرب يسوع المسيح هو ذلك البار الذي أوقف غضب العدالة الإلهية ، واستمطر رحمة الله على البشر.
I Det Nye Testamentes tid og i Kirken er enhver person kaldet til at bede for andre. Romerne 15:30, 2 Korintherbrev 1:11.
Kol 4:12, 1 Thessalonikerbrev 5:25 Forbøn i kirkelivet har også en sidstedags sammenhæng, da vi i forbønsikonet skildrer Herren siddende på dommens trone, og på hver side af ham er Fruen og. Forløberen Johannes (eller Døberen) beder om vores frelse.
33. Ændring af relikvier (helliges relikvier)
Relikvier er, hvad de retfærdige og helgener efterlader efter dem, for eksempel: deres tøj, værktøj, kroppe eller resterne af deres kroppe... Hvad er værdien af disse rester? Hvad er værdien af ammunitionen? Sande kristnes kroppe er hellige, da de er Helligåndens tempel. At hædre relikvierne går i sidste ende til deres ejere. Det er ikke at ære materialet så meget, som det er at ære ejerne af relikvier.
يش 3: 15 – 17 : عند انغماس أرجل الكهنة حاملي التابوت في المياه، وقفت المياه المنحدرة. 2مل 2 : 8 – 14 ، 2مل 13 : 21 ، أع 5 : 15 – 16 و 19 : 12 و 1كو 6 : 19 ، 2صم 6: 6 – 7.
Matthæus 2:1-12: Herren Jesus Kristus modtager røgelse, som er en af de fineste typer røgelse. Og han afviser det ikke. Tværtimod modtager han ofre af guld, røgelse og myrra.
- guld En henvisning til Kristus Kongen, Kongernes Konge.
- Frankincense (Den fineste type røgelse) er en henvisning til Kristus Gud. Hvem er Gud, himlens og jordens skaber. Røgelse ofres til Gud.
- Bitter En reference til hans død som menneske.
I Esajas 1:1-20: Gud afviser ofringen af røgelse og tilbedelsen af et folk, der ligner folket i Sodoma og Gomorra. Kristne og troende har intet forhold til Judas og Jerusalems folk, som Esajas taler til.
في العهد القديم : يوصي الله الشعب ليصنع مذبحاً لإيقاد البخور : خروج 30: 1 و 40: 5 و 1اخبار الايام 28: 18 الخ… اذن يوصي الرب بصنع مذبح للبخور.
Salme 141:3: Lad min bøn stå fast foran dig som røgelse (Solnedgangssalme). Ordsprogene 27:9 og Malakias 1:11.
رؤيا 5: 8 : “… وأكواب من ذهب مملوّة بخور هي صلوات القديسين” رؤيا 8: 3-4.