فنبغ في العلوم والفصاحة والفلسفة، وكانت نفسه تصبو إلى الكمال فعكف على طلب الفضيلة وترويض نفسه على التقوى، وقد ظهر له القديس بولس في رؤيا وقال له ان يستجيب لأمر الرب مهما كلَّفه ذلك قارئاً له الآية: “من أحب أباً أو أماً أكثر مني فلا يستحقني”.
فلما صار شاباً، أراد أبواه أن يُزوِّجاه مبكراً فمانع ولكنهما شدَّدا عليه واختاروا له عروساً وحدّدوا حفل الزفاف بحسب عوائد ذلك الزمان، فسلّم امره إلى الله. لكن وفي ليلة عرسه وقد ملأه الشوق لحياة النسك والتوحد، انفرد بعروسه وقدّم لها هدية ثمينة وقال لها : “حافظي على هديتي هذه، وليكن الله بينك وبيني حتى تكمل إرادته “، وعند انتهاء مراسيم العرس، ترك عروسه وأهله وأصدقاءه خرجَ على متن إحدى السفن مسّلماً أمره للعناية الإلهية. فبلغ مدينة اللاذقية (حيث عاش فيها ردحاً من الزمن، ومكث في مغارة بجانب المرفأ القديم وهي معروفة لللاذقيين بـ “عين السنتِلِكس” لأن عين ماءٍ تفجّرت فيها بقدرة عجائبية. وكان الناس يقصدونها للتبرّك. وقد ظّلت قائمة حتى نهاية السبعينات ثم أُهملت…) ومِنْ ثم إلى الرها بقي عند باب كنيسة مكرّسة لوالدة الإله مدة سبعة عشر عاماً كانت ثيابه فقيرة وممزّقة. حيث وزع كل ما كان يملكه على الفقراء وجلس على باب كنيسة السيدة العذراء يستعطي ليعيش وكان يقضي أيامه في العبادة والصوم والصلاة وقهر النفس.
Pe atunci, părinții lui au trimis slujitori să-l caute în toată țara, iar unii dintre ei au venit în orașul Edessa și au intrat în Biserica Fecioarei, dar nu l-au recunoscut din cauza sărăciei și mizeriei sale, după asceză. iar relele tratamente pe care le-a îndurat cu o răbdare uluitoare pentru dragostea lui Dumnezeu, și chipul acela care fusese dizolvat de post, dar Alexie i-a recunoscut.Le-a cerut milostenie și i-au dat, și s-a bucurat de asta pentru că slujitorii lui. îi făcuse bine.În ceea ce îl priveşte, a rămas ataşat de biserică, aşa că agentul bisericesc l-a îngrijit şi l-a adăpostit în mănăstire.
يوماً ما تراءت والدة الإله لخادم الكنيسة وطلبت منه أن يكرم “رجل الله ” بما يليق به. فلما أدرك ألكسيوس أنّ أمره انفضح وبات، من الآن فصاعداً، عرضه لإجلال وتوقير الناس، قام وعاد إلى اللاذقية ومنها انطلق على ظهر إحدى السفن إلى طرسوس (مدينة بولس الرسول ). غير أن الأهوية أتت، بتدبير من الله، مخالفة لقصد الربان، فاندفعت السفينة باتجاه روما.
فتاكد إن ما حدث هو من تدبير الله فعاهده أن يعيش متنكراً على أبواب والديه فدخل روما فقيراً واتى قصر والديه فتحركت عواطفه واضطرب قلبه لكنه تذكر نذوره للرب والام المسيح وفقره وذلّه فتجلد وصبر، ثم رأى والده خارجاً من القصر وقد تجعد وجهه وارتسم عليه الحزن والأسى فتجلد وطلب منه صدقة فأعطاه وتابع سيره ولم يعرفه وكذلك رأى امه وعروسه تخرجان فمد يده وطلب منهما صدقة فأحسنتا إليه ولم تعرفاه أيضاً ولبث على باب الحديقة ينظر إلى احبّ الناس إليه في دنياه ويصبر على كتمان سره، وفي أحد الأيام تقدم إلى ابيه طالباً منه ان يسمح له بماوى في إحدى زوايا القصر ليقضي هناك بقية ايامه. وقال له -القديس لأبيه-: “إنّ الرب يعوّض عليك وينظر إليك، وإذا كان لك في بلاد الغربة من تحنُّ إليه فهو يردّه إليك”. فأّثر كلام ألكسيوس في قلب أبيه، وذكر ابنه البعيد، فمنحه مسكناً تحت درج يأوي إليه فعاش هناك مثابراً على ما كان عليه من نسك وأصوام وعبادات وتواضع وسهر وصلوات فاستثقله عبيد ابيه وجعلوا يهزؤون به ويذيقونه مُرّ الاهانات وبقي رجل الله عند باب منزل والديه سبعة عشر عاماً يكابد سوء معاملة الخدام وسخريتهم دون تذمّر بل بفرح لأنه كان قد بلغ من حب الله مبلغاً عظيماً.
Când s-a desăvârșit în sfințenie, Dumnezeu i-a descoperit că zilele lui se sfârșiseră și i-a poruncit să scrie o biografie a vieții sale pentru a-l prezenta părinților săi după moartea sa, așa că a cerut hârtie și cerneală și și-a scris biografia. , iar apoi a predat spiritul și pana în mâinile lui Hessa în anul 440 d.Hr.
În timp ce părinţii sfântului se încurcau cu tristeţea şi bucuria, toţi au început să se repezi spre locul în care zăcea sfântul, iar orbii şi-au recăpătat vederea, surzii au auzit, muţii vorbeau, iar bolnavii s-au vindecat de diferitele lor boli. Întreaga mulțime de oameni a început să plângă, apoi a fost purtat cu cinste la biserică. În timpul procesiunii funerare, anturajul Împăratului a început să arunce cu aur în aer pentru a distrage atenția oamenilor de la trupul curat, dar nimănui nu i-a păsat. Impactul sfințeniei omului lui Dumnezeu asupra sufletelor lor a fost mult mai puternic decât sclipirea aurului din ochii lor.
Ce învățăm din viața acestui sfânt: că zilele trec și lumea se termină... și că veșnicia este urmărirea și Dumnezeu este adevărata bogăție care nu poate fi luată...
Peștera Sfântului Alexie din Latakia:
عاش القديس ألكسيوس باللاذقية ردحاً من الزمن (قبل سنتان ) عند مجيئه من روما وعند موته من الرها، في مغارة بجانب المرفأ القديم وهي معروفة لللاذقيين ب “عين السنتكلس “، لأن عين ماء تفجرت فيها بقدرة عجائبية حيث كان يقصدها المسلمون والمسيحيون على السواء تبركاً واستشفاء.
Peștera Sfântă, pe care cruciații au susținut-o cu arcade de piatră pentru a o împiedica să se prăbușească, a rămas în picioare până la sfârșitul anilor șaptezeci ai secolului trecut, când Compania de Căi Ferate Siriane a umplut-o după ce a fost supusă neglijării și uitării religioase și lumești.
Biserica noastră Ortodoxă Romană își sărbătorește sărbătoarea pe 17 martie, răsărite și 30 martie.
Prin mijlocirea Lui, Doamne, fă-ne iubitori de viață veșnică și disprețuiește viața muritor, și miluiește-ne și mântuiește-ne, Amin.
Troparia în a opta melodie
Prin tine, chipul s-a păstrat cu mare grijă, părinte Alexie, pentru că ai purtat crucea și l-ai urmat pe Hristos și ai lucrat și ai învățat că trupul trebuie trecut cu vederea pentru că trece, și treburile sufletului nemuritor trebuie să fie preocupate. De aceea, omule drept, sufletul tău se bucură împreună cu îngerii.
Qandaq cu a patra melodie
În sărbătoarea noastră de astăzi, în bună închinare, a celei mai fericite, vesele și cinstite sărbătoare a lui Alexie, să-l lăudăm, zicând: Pace ție, podoaba slavă a celor drepți.