Oruç, özel anlamıyla, Lent ayının beşinci pazar gününü takip eden, kırk günlük sürenin bittiği Cuma günü sona erer. Çile Dönemi bu orucun bitiminden Büyük Cumartesi Diriliş'e kadar uzanır ve dolayısıyla (Lazarus Cumartesi) olarak adlandırılan Lent'in beşinci Pazar gününü takip eden Cumartesi gününü ve Büyük ve Kutsal Haftanın ilk altı gününü içerir.
Lazarus Cumartesi ayin yılında çok özel bir yere sahiptir. Lent günlerinin ve Pazartesi'den Cuma'ya kadar uzanan Büyük Haftanın acı dolu günlerinin dışında kalıyor. Bu Cumartesi, onu takip eden Palmiye Pazarı ile birlikte, Kutsal Günlere keyifli bir giriş niteliğindedir. Beytanya'nın hem Lazarus'un diriliş yeri hem de İsa'nın Kudüs'e yükselişinin başlangıç noktası olması nedeniyle, coğrafi konumu Palmiye Pazarı'nı da beraberinde getiriyor. (21). Bu Cumartesi, göreceğimiz gibi anlam dolu bir olay olan Lazarus'un Dirilişi olayını anıyoruz. Gizemli bir şekilde Mesih'in dirilişiyle bağlantılıdır ve onun için gerçekleşmiş bir kehanetin rolünü oynar. Lazarus'un Paskalya tatilinin eşiğinde bize, tıpkı Vaftizci Yahya'nın Epifani arifesinde yaptığı gibi, ölümü yenen İsa Mesih'in habercisi olarak göründüğünü söyleyebiliriz. vaftizde görünmesi planlandı. Lazarus'un dirilişinin temel anlamının yanı sıra, üzerinde düşünülmesi gereken yararlı bir konu olarak değerlendirilebilecek ikincil yönleri de vardır.
İlahi Ayin'de (İbraniler 12:28-13:8) anlatılan mesajın Lazarus'un dirilişiyle hiçbir ilgisi yoktur, sadece bir ayeti vardır: (Onlarla birlikte tutsakmışsınız gibi tutukluları ve o zamandan beri azap çekenleri hatırlayın.) sen de bedendesin) İsa'nın Lazarus'a olan şefkati için geçerli sayılabilir. Mesaj çeşitli ahlaki emirleri içeriyor: Kardeş sevgisini sürdürmek, yabancılara ev sahipliği yapmak, evliliğe saygısızlık etmemek ve üstlere itaat etmek. Bu ahlâkî tavsiyelerin, biraz naiflik ve basitliğe rağmen hala önemli olduğunu düşünen kimse, genel çerçevesini oluşturan üç ayeti (birincisi metnin başında, ikincisi ortasında ve üçüncüsü sonunda) dikkatle okumalıdır: (Tanrımız yakıcı bir ateştir), (çünkü şöyle dedi: Hayır. Seni hayal kırıklığına uğratacağım ve seni ihmal etmeyeceğim. (İsa Mesih dün, bugün ve sonsuza kadar aynıdır), çünkü en yüksek manevi gerçekler ayrılmazdır. bunlardan zorunlu olarak ortaya çıkan basit pratik gereksinimler.
Müjde (Yuhanna 11:1-45) Lazar'ın dirilişi olayını anlatır. (22). وتعطينا أناشيد السَحَر تفسر الكنيسة لهذه القيامة هكذا: (سبقت يا مخلّصي فحققت قيامتك المجيدة لما أعتقت من الجحيم لعازر…). هذا هو المعنى الرئيسي لقيامة لعازر: إنها حسب قول النشيد (تحقيق) مسبق لقيامة المسيح، وامتحان أولي لقدرة المسيح على الموت. (أيها المسيح إنك أنهضت من الجحيم لعازر… وقبل موتك زعزعت اقتدار الموت…). ثم تربط الكنيسة بين غلبة المسيح هذه على الموت ودخوله الاحتفالي إلى أورشليم الذي سنحييه غداً: (أيها الموت إن المسيح قد سباك الآن بواسطة لعازر، فأين غلبتك يا جحيم ؟ ها بكاء بيت عنيا عاد وبالاً عليك. ونحن جميعنا نقدم للمسيح أغصان الغلبة والظفر). وأيضاً: (لأجل ذلك ونحن كالأطفال نحمل علامات الغلبة والظفر صارخين إليك يا غالب الموت: أوصنا في الأعالي، مبارك الآتي باسم الرب !).
تعلن أيضاً قيامة لعازر قيامة الموتى التي هي نتيجة لقيامة يسوع: (أيها المسيح لما أقمت لعازر من بين الأموات حققت القيامة العامة)، (لقد أقمته يا مانح الحياة مؤكداً بذلك قيامة العالم…)، (بواسطة صديقك سبقت فأخبرت بعتق البشر من الفساد). سبت لعازر هو بمعنى ما عيد لكل الأموات، إذ يعطينا المجال لنؤكد ونوضح إيماننا بالقيامة. وينبهنا السيد بكلامه الموجّه إلى مرتا إلى تعليم مهمّ جداً متعلق بالأموات: قال يسوع لمرتا: (سيقوم أخوك، فقالت له مرتا أنا أعلم أنه سيقوم في القيامة في اليوم الأخير. فقال لها يسوع: أنا هو القيامة). إن إيمان مرتا كان خاطئاً في ناحيتين: كانت تتكلم عن قيامة تتم في المستقبل فقط، ولم تدرك هذه القيامة إلاّ بالنسبة إلى نوع من القانون العام. لكن يسوع يؤكد أن القيامة هي حدث حاضر منذ الآن لأنه هو القيامة والحياة. يعيش الراقدون بالمسيح وفيه. وترتبط حياتهم بحضور يسوع الشخصي وتظهر فيه. وإذا أردنا الاتصال روحياً بأحد أحبائنا الراقدين، فلا نسعَينَّ إلى أن نحييه في مخيلتنا، بل علينا أن نتصل مباشرة بيسوع، وهنالك ففي يسوع نجده.
إن قيامة لعازر تكوِّن أيضاً تصويراً رائعاً للعقيدة بشخص المسيح، إذ تبيّن كيف تتّحد في شخص يسوع الطبيعتان الإلهية والإنسانية بدون اندماج: (أيها المسيح… حضرت إلى قبر لعازر محققاً لنا طبيعتك…). وهكذا نجد الإنسان في يسوع يتأثر ويبكي لموت صديقه: (وبكى يسوع. فقال اليهود: أنظروا كيف كان يحبه !). ولكنه من جهة أخرى نرى الله في يسوع يأمر الموت بسلطان: (وصرخ بصوت عظيم: يا لعازر هلُمَّ خارجاً فخرج الميت…). ويقول النشيد: (أيها المخلص، بتخطرك وتدميعك وتلكمك أظهرت فعل ناسوتك، وبإنهاضك لعازر أظهرت فعل لاهوتك). (*)
أخيراً تحث قيامة لعازر الخاطئ على الرجاء بأنه، حتى ولو مات روحياً، سيحيا من جديد: (أتوسّل إليك، أيها المحب البشر، أن تنهضني أنا الميت بالأهواء…). هذه القيامة الروحية كثيراً ما تبدو لنا كقيامة لعازر مستحيلة: (… يا سيّدي قد أنتن لأن له أربعة أيام…). لكن كل شيء ممكن بالنسبة ليسوع: إعادة الخاطئ القاسي القلب، كما إقامة الموتى: (فقال يسوع: ارفعوا الحجر…).
Bu Cumartesi Lazarus'un mezarını ziyaret etmek için Beytanya'ya gidersek öğreneceğimiz şey budur. Lazarus'u görmek istemiyoruz, bunun yerine İsa'yla tanışmak ve bu harika haftaya onunla başlamak istiyoruz. Bizi çağırıyor ve bekliyor. Martha kız kardeşini gizlice arayıp şunu söyledi: "Üstün geldi ve seni çağırıyor." Meryem'e gelince (duyunca hemen kalkıp yanına gitti). Öğretmen beni çağırıyor. Acı çektiği günlerde onu yalnız bırakmamamı istiyor. O günlerde kendini bana yeni ve muhteşem bir şekilde göstermek istiyor - ve ben kötü kokuyor olabilirim. İşte buradayım öğretmenim!
(21) Dördüncü yüzyılda Kudüs'teki Kutsal Hafta kutlamaları, Palmiye Pazarı arifesinde Cumartesi günü, Bethany'deki Lazarium adlı kilisede düzenlenen bir ritüel ayinle başladı.
(22) Lazar hakkında İncil'de bulduğumuzdan daha fazlasını bilmiyoruz, yani onun Marta ve Beytanya'lı Meryem'in kardeşi olduğu ve onu ölümden dirilten İsa'nın bir arkadaşı olduğu. Daha sonra, Lazarus'la ilgili efsaneler çoğaldı; bunlar arasında kendisi ve kız kardeşlerinin Yahudiler tarafından yelkensiz, mermisi veya dümeni olmayan bir tekneye bindirildiği, ancak mucizevi bir şekilde Lazarus'un tüm bölgeye vaaz ettiği ve onun önderi olduğu güney Fransa'ya vardıkları yer alıyor. Marsilya şehrinin ilk piskoposu. Bu efsane, beşinci yüzyılda Marsilya'da papazlık görevine getirilen Aix şehrinin piskoposlarından birinin Filistin'de bir süre kalması ve Lazarus adını taşıması sonucu ortaya çıkmış olabilir.
(*) لا يجوز إخراج الكلام عن سياقه والقصد منه. فالكاتب هنا يوضح أن السيد المسيح له المجد أظهر ناسوته ولاهوته في هذا الحدث، البكاء كإنسان وإقامة لعازر كإله. ولم يتصرف كشخصين بل أظهر حقيقة الطبيعتين في شخصه الواحد. والمسيح، له المجد، ليس إنسان تجلى فيه الله. بل هو الله المتجسد… الشبكة