يقول البعض : “في هذه الكنيسة الصغيرة الخشوعية أعيش القداس الإلهي، بينما في الكنيسة الكبيرة لا أعيش . وإذا كانت جدران الكنيسة مطلية بالكلس الأبيض لا أشعر بشيء . ولكن إذا كانت مرسومة بالأيقونات وكان الايقونسطاس جميلاً …الخ.
“أعيش القداس الإلهي !” هذا ينطبق على إنسان ليست لديه شهية للطعام . فتضع له قليلاً من الملح وقليلا من البهار، كي تأتي شهيته.
Jeg spekulerer på, om disse ting ikke spiller en rolle eller hjælper?
Svaret er ja, det siger jeg ikke, det hjælper også, men man skal ikke blive knyttet til det. For hvis han bliver knyttet til det, vil han bede om en magisk metode for Kristus at leve. Han vil bede om en mørk kirke, en svag lampe og ydmyghed, og uden disse ting vil han ikke være i stand til at bede.
Uanset om en person er på toget, i en hule eller på vejen, bør situationen være den samme for ham. Gud har skabt en lille kirke i ethvert menneske (1 Kor 3:16-19-6), og han kan bære den med sig overalt. Alle søger trøst, men trøst kommer inde fra os.
Fra bulletinen fra bispedømmet Latakia
Søndag 22-02-2004