Szymon był synem Kleofasa, a Kleofas był bratem Józefa Oblubieńca. Zatem Szymon jest według zwyczaju kuzynem Pana Jezusa.

Po męczeńskiej śmierci Jakuba i zdobyciu Jerozolimy, co nastąpiło bezpośrednio potem, pozostali apostołowie i uczniowie Pana, którzy jeszcze żyli, zebrali się wraz z krewnymi Pana według ciała, aby naradzić się, kto ma prawo zostać następcą Jakuba. Wszyscy byli zgodni co do tego, że Szymon, syn Kleofasa, o którym także mowa w Ewangelii Jana (19,25), a którego matce było na imię Maria, a który był jedną ze stojących pod krzyżem Jezusa, godzien był wyznaczenia „biskupstwo tej diecezji”.

Działał na rzecz utwierdzania ludzi we właściwej wierze i zwalczał każdą herezję, która zmieniała prawdę o Panu Bogu i Jego nauczaniu. Takie jak herezje Nazarejczyka i Ebionitów.

Zeznania historyka Kościoła Efeza z Cezarei, cytowane przez św. Hegezypa, stwierdzają, że Szymon poniósł śmierć męczeńską za dni rzymskiego cesarza Trajanusa Cezara, który rządził w latach 98–117 n.e., i namiestnika Attyka. Traianus wydał rozkaz likwidacji wszystkich potomków króla Dawida. Niektórzy heretycy skarżyli się na Szymona, uważając go za potomka Dawida i chrześcijanina. Został aresztowany i torturowany przez wiele dni. Jeśli chodzi o jego śmierć, to była ona na krzyżu, tak jak jego nauczyciel.

Sen Symeona nie jest całkowicie konkretny, mówiono o 107 r. i 116 r. n.e. Miał sto dwadzieścia lat, gdy zginął śmiercią męczeńską. Kościół obchodzi to święto 27 kwietnia.

Troparia w pierwszym utworze
Wysławiamy Cię, Arcykapłanie i krewny Chrystusa, dzielny męczenniku Symeonie, za to, że obaliłeś tyranię i zachowałeś wiarę. Dlatego też dzisiejszą uroczystością Twojego najświętszego wspomnienia wypraszamy przez Twoje modlitwy przebaczenie grzechów.

Qandaq z czwartą melodią
Dziś Kościół osiągnął Szymona, szukającego Boga, wielką gwiazdę. Kiedy zostaje przez niego oświecony, woła: Pokój Tobie, czcigodna fundamencie męczenników.