اشتهر الشرق بروحانيته والغرب بعقلانيته، ونحن نعرف أن الإنسان يجمع في كيانه بين الجسد والعقل والروح. في حديثنا التالي، لن نبحث في الروحانيات الشرقية المختلفة (الإسلام، الشرق الأقصى، …)، على الرغم من وجود بعض القواسم المشتركة، بل سنتكلم فقط على روحانية الكنيسة الأرثوذكسية.
İlk bölüm:
Doğu Kilisesinin ilk karakteri çileciliktir.Yunanca Ασκησις Ascese'den birebir tercümede, bu kelime egzersiz veya evcilleştirme (fiziksel, psikolojik ve zihinsel) anlamına gelir.
Resûlullah, fani bir taç uğruna yarışan sporculardan bahsederken bu konuya değinmiş, bize gelince, her konuda nefse hakim olmamızı, böylece ebedi bir taç elde etmemizi istemiştir.
“كل من يجاهد (في سبيل الملكوت) يضبط نفسه في كل شيء” (1 Korintliler 9:24-25).
يصعب على الإنسان المعاصر أن يتقبل كثرة الصلوات والأصوام والأسهار التي ينطبع بها الروحانيون الشرقيون. ولكن كلام الرسول واضح “الذين هم للمسيح قد صلبوا الجسد مع الأهواء والشهوات” (غلا 5 : 24).
Bu nedenle ruhun dirilişine ulaşana kadar bu bedeni arındırmalı ve arzularımızı kontrol etmeliyiz.
“الروح مستعد وأما الجسد فضعيف” (مر 14 : 32) من شأن هذه الرياضة الروحية أن تُنشّط الروح، فتبرز ثمارها: “محبة فرح سلام طول آناة لطف صلاح إيمان وداعة تعفف، ضد أمثال هذه ليس ناموس” (غلاط 5 : 22-23).
Bu sporları yapan kişinin içine kötü bir ruhun girmemesine dikkat etmesi gerektiği önemli bir nottur. Şeytan da oruç tutar ve yemek yemez; kötü ruh ise başkalarına gurur, öfke ve zarar verir.
Kutsal Babalar insanda üç seviyeyi ayırt eder:
- Fiziksel seviye
- Zihinsel seviye
- Manevi seviye
İnsan, bir olduğu için bu seviyeleri birleştirir ve bunlardan biri diğer iki seviyeyi gölgede bırakabilir. Kilise ise manevi seviyenin en güçlü olmasını tercih eder. Neden? Çünkü sonuçta, Tanrı'nın enkarnasyonuyla kutsallaştırdığı bedenin ve düşünceleri Tanrı'yı aydınlatan aklın önemi göz ardı edilmeden, hayat veren ruhtur.
Başka bir gözlem, ruhun önceliğini açıklıyor.
Doğulu Babalar insanlar arasında ayrım yapar Akıl Vekalp Veruh.
Beyin Cerveau: يتمتع بإمكانيات هائلة، لا يستخدم منها إلا جزءاً بسيطاً. هذا العقل خلقه الله لكي يتدبر الإنسان أمور حياته (معيشة وتنظيم…)، وله طابع الحياد (neutre)، أي انه لا خير ولا شر.
Ve kalpDoğu Samileri (Eski Ahit) tarafından bahsedilmiş ve Yunan filozofları tarafından nous olarak bilinmektedir. Bu cihaz, kişinin zihninde olmayan bir şekilde Tanrı ile iletişim kurmasını sağlayabilmektedir.
ruh: Özellikle akıl ve kalp kapsamında çalışan Tanrı'nın Ruhu; İç kalbimiz ya saf ışıktır ya da karanlıktır. VeDuanın etkililiğiEğer hayattaysa, Aklı ve kalbi birleştirmek demektirBir kişi bir olduğunda ve düşündüğü ile yaşadığı arasında artık bir ayrım kalmadığında.
Sadece aklına güvenen insanların bazen kişiliklerinde birlik olmadığı için ahlaksız bir hayat yaşadıklarını görüyoruz.
Geri dönüp Kilise'nin ruhun beden ve zihin üzerindeki egemenliğini desteklediğini tekrarlıyorum. Çünkü ruh insan için yaşamı ve kurtuluşu içerir.
الخلاص، السعادة: هذا هو الهدف الذي لا يتحقق برفاهية الجسد. ليست الحياة في الصحة الجسدية فقط، وهذا شيء من المغالاة في عصرنا الحاضر الذي يسير نحو عبادة الجسد، وفي أحسن أحواله يركّز على صحة هذا الجسد. مع ذلك، علينا ان لا نُهملَ أجسادنا، ونحفظه من الزنى. يقول الرسول بولس في هذا الشأن: “أم لستم تعلمون ان جسدكم هو هيكل للروح القدس الذي فيكم الذي لكم من الله وإنكم لستم لأنفسكم لأنكم قد اشتريتم بثمن. فمجّدوا الله في أجسادكم وفي أرواحكم التي هي الله” (1كور 6 : 19 – 20). وان ننمّي عقولنا . الشرقيون يهملون عقولهم. لكن اذا ما ضبط الإنسان جسده، يستنير عقله؛ فيقترب من الله الذي هو المثال، وعندها يتشبه المسيحي بالمسيح نفسه.
يقول القديس باسيليوس الكبير: “في هذا الجهاد الروحي يصبح الإنسان مسيحاً جديداً، بمعنى أن حواسه تُصبح حواس المسيح، ونظراته نظرات المسيح، وفكره فكر المسيح. يصير الإنسان بالنعمة إلى حالة التأله ويكون المسيح هو المقياس، هو المثال.
Şimdi Protestanlar ve Batı Katolik Kilisesi ile pratik bir karşılaştırma yapacağız.
Protestan:
Onlar İncil'e odaklanıyorlar, biz de öyle. Ancak Ortodoks için, İncil'in bestelenmesinde ve Mektupların yazılmasında yoğun bir şekilde çalışmış ve halen azizler arasında çalışmalarını sürdüren, azizlerin topluluğunda ve Kutsal Ruh'ta yaşamış bir İncil'dir, dolayısıyla İncil ile sınırlı değiliz. sadece. Bizim Batı'ya yönelik suçumuz, genel olarak rasyonel bir yapıya bürünmüş olmasıdır ki bu da, rasyonel seviyenin, ruhu söndürecek kadar manevi seviyeyi gölgede bırakması anlamına gelmektedir. Dolayısıyla Batı bugün çoğunlukla ateisttir ve Tanrı'yı bir kenara bırakmıştır. Maddi uygarlık ve teknoloji faydalıdır ama kurtuluşa faydası yoktur İnsan, kendisini intihara sürükleyen bir çıkmaza girmektedir, çünkü Tanrısız hayat yoktur.
Batı Katolikleri:
نحن نعترف بمزاياهم العظيمة في نطاق الخدمة والعمل المؤسّساتيّ (مستشفيات، مدارس…) وهذا التنظيم لا بدّ منه في عصرنا. لكن، في كثير من الأحيان نحن نفتقر إلى الروح الذي لا يفعل بدون ضبط الأهواء. مَلامتنا إخوتنا الكاثوليك هي كيف الغي الصوم عندهم؟ لماذا هذا التساهل؟ قد يُراعي الإنسان الضعيف، ولكن هذا لا يبرر الإلغاء.
لماذا تمّ تقصير الصّلوات (إلغاء للسّحريّة،…)، وكيف للكنيسة ان تصبح دولة ومؤسّسة أرضيّة؟ نحن نريد ان تكون الكنيسة واحدة، لكن من الصعب علينا القول بعقيدة العصمة.
Bütün Doğu mezhepleri, kendilerine özgü niteliklerinin zühd olduğu konusunda hemfikirdir. Bütün mezheplerin azizlerinin kim olduğunu soralım. Bunlar münzevi değil mi, Aziz Charbel, Rafqa ve Al-Hardini Doğulu ruhçular değil miydi ve onların kutsallaştırılmasını sağlayan şey de bu muydu? Bu nedenle temel fark Doğu maneviyatı ile Batı maneviyatı arasında yatmaktadır.
İkinci bölüm:
Manevi babalık:
Ortodoks Kilisesi maneviyatıyla manevi babalıkla bağlantılıdır ve Kutsal Babalar Kilisesi olarak bilinir.
Vaftiz babası kim?
O, Tanrı'nın babalığını yansıtan kişidir ve Tanrı'nın imajı, manevi babanın kişiliğine yansır.
– يتمتع بفضيلة التمييز بين الخير والشر، بين ما هو لله وما هو للشيطان أو لغير الله. هذا الأمر ليس بالسهل. يقول يوحنا الرسول في رسالته الأولى: “أيها الأحباء لا تصدّقوا كلَّ روح بل امتحنوا الأرواح. هل هي من الله لأن أنبياء كذبة كثيرين قد خرجوا إلى العالم. بهذا تعرفون روح الله. كل روح يعترف بيسوع المسيح أنه قد جاء في الجسد فهو من الله. وكل روح لا يعترف بيسوع (المسيح أنه قد جاء بالجسد) فليس من الله”. (1يو 4: 1-3).
– عند الروس الأب الروحي معروف بالستاريتس starets، وعند اليونان اليروندا أو الشيخ الروحاني.
Kilise, manastırlardaki (Kilise'den ayrı olmayan ancak bağımsız olan ve dini kurumu aşan bu kurum) kolektif ayin yaşamı ile manevi yaşam arasındaki bu dengeyi nasıl koruyacağını biliyordu. Manastırların ve dinsel ibadet uygulamalarının önemini biliyoruz. Ortodoks dünyasında manevi babalık onlarda.
– هناك فرق بين Vaftiz babası (ruhsal) veitirafın babası (confesseur)، فكل كاهن يستطيع أن يتقبل الاعترافات، وله سلطان حلّ الخطايا وربطها. لكن الأب الروحي باستطاعته ان يكون إنساناً علمانياً يدخل في علاقة شخصية مع الإبن الروحي، يتألم معه ويفرح معه، وهو غير المعلم والمرشد كما يوضح ذلك الرسول في قوله: “وإن كان لكم ربواتٌ من المعلّمين في المسيح لكن ليس آباءٌ كثيرون. لأنّي أنا الذي ولدتكم بالمسيح في الإنجيل” (1كور 4: 15) ويفسر لنا القديس يوحنا الذهبي الفم هذه الآية بقوله: “يكفي المعلم بإعطاء الدرس ويذهب، أما الأب فيتابع الأمر في حياته، يتعهده وبصلاته الحارة يحضن أبناءه الروحيين”
Dua yoluyla her insan ruhsal enerjiyi (enerjiyi) aktarabilir. Bu enerji, dua ettiğimiz herhangi bir kişiye, ölmüş ya da uzakta olsa bile aktarılır. Bu dua aracılığıyla Tanrı'nın lütfu diğerine iletilir, ona yardım eder, onu rahatlatır ve hatta iyileştirir, bu yüzden birbirimiz için dua etmemizi isteriz.
يعترض البروتستانت على هذه الأبوة الروحية متذرعين بالآية التي تقول: “لا تدعوا لكم أباً على الأرض”. أما نحن فنجيب بأن “الأبونا” لا يأخذ مكان الأب الذي في السماء، بل هو يعكس أبوة الله، وحنانه ورأفته، ومحبته.
Günümüzde tıp modern makinelere bağımlıdır ve bu kötü bir şey değildir. Ancak tehlike, doktor ile hasta arasındaki ilişkinin yerine, doktorun bunu kendisinden ve varlığından veremeyeceği makine ile hasta arasındaki ilişkiyi geçirmesinde yatmaktadır. Aynı durum, işe girerek temel bir hususu, yani çocuklarının onun nezaketini, ruhunu, varlığını ve dualarını özlemesini ihmal eden bir anne için de geçerlidir.
Batı'da manevi babalığın yerini rehberlik (danışman) almıştır ve bu pratikte yararlı ve faydalı bir şeydir; psikiyatristler için ise hastalara nörolojik ilaçlar vermek (ki bu bugün dünyadaki en büyük ticarettir) rahatlamaya yardımcı olan bir şeydir. acıyı iyileştirmek için değil. Tek şifa veren, Kurtarıcımız olan Rabbimiz İsa Mesih'tir.
Üçüncü Bölüm
Doğu geleneği kalbin maneviyatı denilen şeyi biliyordu. Kalp, varlığın merkezidir ve insanla Tanrı arasındaki kişisel karşılaşmanın gerçekleştiği yer, zihinsel ve fiziksel gücü birleştirendir.
الإنسان الذي يركّز الصلاة في قلبه يجمع في نفسه العالم كله، الكون. وهذا ما يتحقق عن طريق “الصلاة القلبية”. “أيها الرب يسوع المسيح ارحمني أنا الخاطئ”.
Bu duayı tekrarlamak, kişinin gücünü toplayıp Allah'tan yardım istemesini sağlar. Burada pek çok rahatsızlığa, kaygıya, coşkuya (şiddete) ve aşırı duyarlılığa maruz kalan günümüz gençliği hakkında şu tespitte bulunmalıyız: Sigaraya, nargileye, sonra uyuşturucuya ve cinsel ilişkiye başvuruyorlar. Ona geçici bir zevk verir ama kaybını artırır, enerjisini alır, böylece kaybolur ve ne yapacağını bilemez hale gelir, dolayısıyla istikrarsızlıkla yaşar.
هذا المرض لا يقتلع بواسطة الأدوية. نحن نعرف ان الشباب يطلبون الحرية والحقيقة، وهذا مطلب شرعي وتوق مبارك، لكن هل يتم ذلك بوساطة السهر والرقص وارتياد الملاهي الليلية؟ أمام هذا الواقع الأليم تأتي الكنيسة فترفع هذه الصلاة: “أيُّها الملكُ السماوي، المعزِّي، روحُ الحقِّ، الحاضِرُ في كلِّ مكانٍ والمالئُ الكلَّ، كنزُ الصالحاتِ ورازقُ الحياة، هلمَّ واسكنْ فينا وطهِّرنا من كلِّ دنس، وخلِّصْ أيُّها الصالحُ نفوسَنا”. أو تصلّي مع القديس افرام السرياني: “أيها الرب وسيد حياتي أعتقني من روح البطالة والفضول وحب الرئاسة والكلام البطال. وأنعم عليّ انا عبدك الخاطئ بروح العفة واتضاع الفكر والصبر والمحبة. نعم يا ملكي وإلهي هب لي ان اعرف ذنوبي وعيوبي وان لا ادين اخوتي فانك مبارك إلى دهر الداهرين أمين”.
ان يكون الكاهن أباً روحياً، هو الذي يساعد الشباب والناس، ويقود الإنسان إلى الحقيقة وإلى الحرّية، وهذه وظيفته من هو الحق سوى يسوع المسيح الذي عندما سأله بيلاطس عن سبب مجيئه كان جوابه “لأشهد للحق”. وكان الأجدر ببيلاطس ان يسأله من هو الحق وليس ما هو الحق، عندها لكان عرف الاجابة التي سبق المسيح فأعلنها أنه هو الطريق والحق والحياة.
bir özet:
Ortodoks maneviyat neşeyi ve acıyı birleştirir. Acı olmadan neşe olmaz. Ölümle yaşam arasında, gönüllü olarak acı çeken, ölen ve ölümü yenen Tanrı olan Mesih'i taklit etmek. Hıristiyanlığın gizemi budur: ölüm ve diriliş. Bu Doğu, manevi mücadele dolu bir yaşamla, ibadetlerle, oruçlarla, ibadetlerle, güzel ahlakla bu sırrı korumuştur. Bu küresel medeniyete rağmen, Kilise'deki bu gelenekleri ve aynı zamanda Diriliş sevincini hâlâ koruduğumuz için Tanrı'ya şükrediyoruz. Paskalya, Rab İsa'nın şu sözünü anımsatan bayramların bayramı ve mevsimlerin mevsimidir:
“ثقوا لقد غلبت العالم، ثقوا لقد غلبت الموت”.
Archimandrite - Trablus Metropoliti - Avram Kyriakos
Achrafieh Aziz Nicholas Kilisesi'nde yapılan bir konuşma
31\3\200
[Dolayısıyla dosyadaki yıl tarihi eksik kelime. elimizde ne var]
Alıntı: 25 Sayılı Bülten
8 Kasım 2005
Aziz Michael Manastırı
Baqata - Baskinta Nehri