Życie świętych jest tym samym życiem, co Chrystus, trwającym przez wieki. Jesteśmy z nimi zjednoczeni na podstawie natury ludzkiej, którą Chrystus zreformował poprzez swoje wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie. W Boskiej Liturgii, zwłaszcza w sakramencie dziękczynienia, uczestniczymy w życiu Chrystusa i jego wydarzeniach oraz w życiu świętych, ponieważ wszyscy jesteśmy, Chrystus, święci i my, jednym ciałem, i wszyscy jesteśmy „ jeden w Chrystusie Jezusie”.

Wyższe narodzenie, o którym mówi Chrystus, to „obmycie drugiego narodzenia i odnowa pochodząca od Ducha Świętego”, czyli otrzymanie Ducha Świętego przez chrzest dokonywany w imię Trójcy Świętej. To obecność Ducha Świętego odnawia narodzenie człowieka. Ta obecność dokonuje się w Kościele poprzez sakrament chrztu i inne sakramenty

Prawda zbawienia w Chrystusie nie jest statyczną literą, którą można zapisać w księdze. Jest to skarb, który Pan dał apostołom, aby ich zjednoczenie było pewną gwarancją posiadania przez nich prawdy zbawienia. Apostołowie przekazali ten skarb biskupom, aby dopełnili orędzie, w ich jedności z Kościołem – Ciałem Chrystusa, w którym działa Duch Święty i czyniąc to, nie wyrażają własnego zdania, ale raczej wolę Ducha Świętego zamieszkiwanie w Kościele.