Wstęp: Trudno nam mówić o Duchu Świętym, czy próbować opisać tę tajemnicę, której nazwy nie znamy

Zesłanie Ducha Świętego w Starym Testamencie Słowo „Zesłanie Ducha Świętego” w kalendarzu hebrajskim odnosi się do święta, które Żydzi obchodzili pięćdziesiąt dni po Paschy.

W uroczystość Zesłania Ducha Świętego świętujemy zstąpienie Ducha Świętego na uczniów. Ewangelia, zwłaszcza Jan, nazywa Ducha Świętego Pocieszycielem i Duchem Prawdy. I z tym

Ewangelie nieustannie wskazują, że Duch Święty towarzyszy Jezusowi Chrystusowi, wcielonemu Słowu Bożemu, przez całe Jego ziemskie życie, to znaczy od

Św. Cyryl Aleksandryjski (+444) w swojej słynnej interpretacji Ewangelii Jana pyta o werset, który mówi: „I ducha już nie było, bo

Pierwsi chrześcijanie zdawali sobie sprawę, że Duch Święty, który zstąpił na uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy, kazał im głosić zmartwychwstanie Chrystusa i chrzcić tych, którzy uwierzyli w Jezusa.