Imię Jezus podsumowuje całą tajemnicę i cel Bożego zarządzania. W języku hebrajskim oznacza „Bóg zbawia” i jest wspomniane w języku anioła Pańskiego, który powiedział we śnie do Józefa: „...i. urodzi syna i nazwie go Jezus, bo to On zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1,21). Ewangelista Jan definiuje misję Jezusa w świecie, jako że jest on Zbawicielem, który przyszedł na świat, „aby świat zbawić” (J 3,17).
Dzieło Jezusa polega zatem na udostępnieniu zbawienia wszystkim ludziom. Przez zbawienie rozumie się tutaj zbawienie od grzechu i śmierci oraz przywiązanie do Pana. Dlatego apostoł Paweł mówi: „Nie ma już żadnego sądu dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, gdyż prawo Ducha, który daje życie w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci. Czego zakon nie mógł dokonać i ciało zostało przez to wyczerpane, tego Bóg dokonał, wysyłając swego Syna w ciele podobnym do naszego grzesznego ciała, jako przebłaganie za grzechy” (Rzymian 8:1-3).
W tym samym liście znajduje się wiele fragmentów podkreślających zbawcze dzieło Jezusa, dokonane przez Jego krew, aby nas usprawiedliwić i uświęcić. To dzieło wypływa z nieskończonej miłości Boga: „Bóg okazał nam swą miłość przez to, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy grzesznikami” (5,8). A także: „On, który własnego Syna nie oszczędził, ale wydał go na śmierć za nas wszystkich, jakże nie miałby nam darować wszystkiego razem z nim” (8,31). Mamy tutaj porównanie z ofiarą Abrahama, ale różnica między tymi dwiema ofiarami jest wyraźna: Izaaka zastąpiono baranem, podczas gdy Jezus był tym samym barankiem, który został zabity.
O tym baranku, symbolu pojednania, mówił prorok Izajasz w swoim proroctwie o słudze Pańskim, który „jak owca był prowadzony na rzeź i jak baranek milczał przed tymi, którzy go strzygli, i nie otworzył ust swoich... bo wydał siebie na śmierć i do przestępców został zaliczony, a on dźwigał grzechy wielu i wstawiał się za przestępcami” (Izajasz 53,7-12).
W Liście do Hebrajczyków znajdujemy inne porównanie pomiędzy usprawiedliwieniem w Starym Testamencie a usprawiedliwieniem w Nowym Testamencie: „Jeśli krew kozłów i byków oraz posypanie popiołem z jałówki uświęcają skalanych w celu oczyszczenia ich ciał, to jest bardziej godny krwi Chrystusa, który ofiarował się Bogu w duchu wiecznym jako ofiara nieskazitelna, aby oczyścić nasze sumienia od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu” (Hebrajczyków 9:13-14). . Wszystkie ofiary Starego Testamentu są jedynie obrazem jedynej prawdziwej ofiary, przez którą przyszło zbawienie.
Zbawienie przyszło przez odkupienie. Pan Jezus odkupił nas swoją krwią, to znaczy nabył nas swoją krwią. Oddał siebie za wszystkich: „To jest Ciało moje za was wydane... To jest krew moja, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów”. Bóg wcielił się, aby dokonać tego odkupienia. W tym celu Bóg przyszedł na świat.
Św. Grzegorz z Nazjanzu mówi: „Bóg musiał się wcielić i umrzeć, abyśmy my mogli żyć”. Śmierć i zmartwychwstanie Boga są źródłem naszego życia. Jezus dał siebie samego, aby dać nam zbawienie za darmo, więc nie zaniedbujmy tego.
Z biuletynu parafialnego z 1995 r
