Ponieważ widzimy w Boskiej Księdze wiele powiedzeń, które symbolizują Boga bardziej w formie fizycznej niż duchowej, my, ludzie noszący to gęste ciało, musimy wiedzieć, że nie możemy zrozumieć boskich, wzniosłych, niematerialnych aktów boskości, ani ich nie wyrażamy, chyba że użyliśmy odpowiednich dla nas obrazów, przysłów i symboli. W związku z tym wszystko, co mówi się o Bogu w formie fizycznej, mówi się w formie symbolicznej, a jego znaczenie jest wyższe niż to, ponieważ Bóg jest prosty i bezkształtny. Zatem przez oczy, powieki i wzrok Boga rozumie się Jego moc, która nadzoruje wszystko i Jego wiedzę, przed którą nic nie jest ukryte. Dzieje się tak dzięki najpełniejszemu poznaniu i pewności, jaką uzyskujemy dzięki temu zmysłowi. Przez jego uszy i słuch rozumie się jego współczucie i odpowiedź na nasze pytanie, ponieważ my także – w tym samym sensie – ulegamy wzruszeniu i stajemy się bardziej gotowi nakłonić nasze uszy w stronę tych, którzy nas proszą. Przez Jego usta i słowa rozumie się wyrażanie Jego woli, ponieważ naszymi ustami i słowami wyrażamy także to, co kryje się w naszych piersiach. Jedzenie i picie ma na celu przyśpieszenie wypełnienia Jego woli, gdyż poprzez zmysł smaku zaspokajamy niezbędne pragnienia natury. Wąchając go, chcemy przekazać mu nasze myśli.

Podobnie jak sam węch, akceptuje pachnący zapach naszych myśli. Przez Jego oblicze rozumie się Jego objawienie Boga Wszechmogącego i Jego pojawienie się poprzez Jego czyny, tak jak On pojawia się na naszej twarzy. Przez jego ręce rozumie się skuteczność w jego pracy, ponieważ my także własnymi rękami wykonujemy nasze najbardziej pożyteczne i najbardziej dostojne prace. Jego prawa ręka ma nam pomagać w dobrych uczynkach, ponieważ my również szukamy pomocy u naszej prawej ręki, zwłaszcza w czynach najbardziej honorowych i dostojnych, które wymagają większej mocy niż inne. Dotykając go, mamy na myśli to, że bada najdrobniejsze szczegóły spraw i tego, co przed nimi ukryte, i szuka z nich wytłumaczenia, bo tego, czego dotykamy, nie da się przed nami ukryć. Przez nogi i chodzenie rozumie się pomoc potrzebującym, odpychanie wrogów i każdą inną pracę, która wymaga przyjścia i obecności, ponieważ poruszamy się także nogami, aby dojść. Przez przysięgę rozumie się stanowczość jej postanowienia, ponieważ przysięgając potwierdzamy także nasze wzajemne przymierza. Przez jego gniew i wściekłość rozumie się jego nienawiść do zła i niechęć do niego, ponieważ my także nienawidzimy tego, co jest sprzeczne z naszymi opiniami, więc wpadamy w złość. Przez jego zapomnienie, sen i senność rozumie się, że odkłada zemstę na swoich wrogach i spowalnia w udzielaniu zwykłej ulgi swoim przeciwnikom. Krótko mówiąc, wszystko, co mówi się o Bogu w sposób fizyczny, zawiera ukrytą ideę, która prowadzi nas od tego, co jest w nas, do tego, co jest poza nami. Oprócz tego, co jest powiedziane o przyjściu Słowa Bożego w ciele, On sam przyjął – dla naszego zbawienia – całego człowieka, swoją rozumną duszę, swoje ciało i cechy swojej ludzkiej natury, naturalne cierpienia, które są niewinne.

W związku z tym ze świętych powiedzeń dowiedzieliśmy się – jak mówi boski Dionizjusz Areopagita – że Bóg jest przyczyną i zasadą wszystkiego. Jest to istota istot, życie żywych, mowa mówiących i umysł istot racjonalnych. Jest to także przywołanie tych, którzy od Niego odpadli, podniesienie ich oraz odnowienie i przekształcenie tego, co zepsuli w swojej naturze. Jest to najświętsze wzmocnienie tych, którzy poruszają się w karygodnym zamieszaniu, wytrwałość tych, którzy są niezachwiani, droga tych, którzy przychodzą do Niego i ich godny zaufania przewodnik. Dodam, że jest także ojcem tych, których stworzył, gdyż Bóg bardziej godzien jest być naszym ojcem – wywodząc nas z nicości do istnienia – niż nasi rodzice, którzy otrzymali od Niego istnienie i zdolność do rodzenia. On jest pasterzem swoich naśladowców, o których się troszczy, światłem oświeconych, zasadą doskonałości doskonałych, zasadą przebóstwiania przebóstwionych, pokojem odległych, prostotą prostych i związek zjednoczonych. Wysławia On istotę każdej zasady, gdyż jest ona zasadą każdej zasady i dobrym darem dla każdego, o ile jest prawdziwa i możliwa z tajników Jego wiedzy.