Liturgia

Słodki zapach perfum w wyjaśnianiu tajemnic obrzędów Kościoła prawosławnego

Otwarcie Księgi: Chwała królowi Al-Wahhabowi, który oswaja serca i objawia prawdę w Księdze, jako wskazówki i przewodnictwo dla jego stworzenia oraz światło wyjaśniające jego wzniosłą chwałę i chwałę. Jeśli chodzi o po […]

Słodki zapach perfum w wyjaśnianiu tajemnic obrzędów Kościoła prawosławnego Kontynuuj czytanie »

Rozdział dwudziesty ósmy - Rok rytualny

Życie świętych jest tym samym życiem, co Chrystus, trwającym przez wieki. Jesteśmy z nimi zjednoczeni na podstawie natury ludzkiej, którą Chrystus zreformował poprzez swoje wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie. W Boskiej Liturgii, zwłaszcza w sakramencie dziękczynienia, uczestniczymy w życiu Chrystusa i jego wydarzeniach oraz w życiu świętych, ponieważ wszyscy jesteśmy, Chrystus, święci i my, jednym ciałem, i wszyscy jesteśmy „ jeden w Chrystusie Jezusie”.

Rozdział dwudziesty ósmy - Rok rytualny Kontynuuj czytanie »

Rozdział siedemnasty – Zjednoczenie

Przed ofiarą Chrystusa na krzyżu modlił się żarliwie za wszystkich, którzy uwierzą w Jego imię, prosząc Ojca, aby zachował ich w jedności Bożej. Te słowa Chrystusa nie są wezwaniem do jedności zewnętrznej, ale absolutnej jedności wewnętrznej, na wzór jedności trzech Osób Trójcy Świętej, czyli tej, którą człowiek utracił wskutek upadku. Opiera się na trzech hipostazach i reprezentuje je, co oznacza zbawienie i doskonałość człowieka.

Rozdział siedemnasty – Zjednoczenie Kontynuuj czytanie »

Rozdział siódmy: Św. Grzegorz Palamas i tradycja ojców

Kościół jest oczywiście „apostolski”, ale jest także patrystyczny. Zasadniczo jest to „Kościół Ojców”. Tych dwóch „cech” nie można rozdzielić, a ponieważ jest „patrystyczna”, jest prawdziwie „apostolska”. Świadectwo ojców to coś więcej niż rys historyczny i więcej niż głos z przeszłości.

Rozdział siódmy: Św. Grzegorz Palamas i tradycja ojców Kontynuuj czytanie »

Rozdział piąty: Misja tradycji w starożytnym Kościele

Problem prawidłowej interpretacji Biblii pozostawał ostry aż do IV wieku, podczas zmagań Kościoła z arianami, a jego dotkliwość była mniejsza niż w II wieku, podczas oporu gnostyków, sebalistów i montanistów. Wszystkie strony konfliktu uciekały się do tej księgi do tego stopnia, że heretycy cytowali – i nadal to robią – jej rozdziały i wersety oraz odwoływali się do jej autorytetu.

Rozdział piąty: Misja tradycji w starożytnym Kościele Kontynuuj czytanie »

Przewiń na górę