Ludom Starego Testamentu zakazano tworzenia i oddawania czci bożkom. Istnieje kilka tekstów, które wyjaśniają tę kwestię, lecz niektórzy heretycy oddzielają pierwszą część tych tekstów od drugiej i wypaczają jej interpretację. W Starym Testamencie Bóg objawiał się poprzez czyny i przemawiał przez usta proroków. W Nowym Testamencie Słowo Boże zostało wcielone, „i ujrzeliśmy Jego chwałę”, a On nawiązał z nami osobistą relację, dzięki czemu możemy przedstawić osobę Chrystusa na ikonie.

Osoba oświecona boskimi, niestworzonymi czynami „rozjaśnia w swoim sercu poznanie chwały Bożej, tej chwały, która jest na obliczu Chrystusa”, staje się „uczestnikiem Bożej chwały” i „uczestnikiem świętość Boga”. Chrześcijanin żyjący w łasce Bożej staje się „członkiem Ciała Chrystusowego”, to znaczy częścią wcielonego Ciała Bożego, żyje tym samym życiem co Chrystus i promieniuje boskim światłem.

Człowiek został stworzony na obraz Boga i od początku był parą, czyli mężczyzną i kobietą. Tak jak Bóg, Trójjedyna Osoba, nie był pojedynczy, tak też i człowiek. Doktryna o Trójcy Świętej, która wyraża się w jedności w istocie i trójcy w hipostazach, jest podstawową prawdą, która wyraża także prawdę człowieka. Dlatego mężczyzna został stworzony od początku jako para, czyli mężczyzna i kobieta.

إن سرّ المسحة المقدّس لا يتعلّق بعلاج الجسد وحده، بل بعلاج النفس أيضاً. فنحن ننال بسرّ المسحة قوّة روحيّة، فتُغفر خطايانا التي نسيناها ولم نتمكن من الاعتراف بها. إلاّ أن أهميتها الأولى تبقى في الصلاة من أجل صحة الجسد. لذلك ترتبط الكنيسة الأرثوذكسية بين هذين السرّين، وتحثّ الذين يُقام سرّ المسحة من أجلهم، على الاعتراف أيضاً.

Chrzest wprowadza człowieka w sferę duchową, jest więc powołany do walki z siłami zła, które atakują go z zewnątrz za pośrednictwem zmysłów, które rodzą namiętności. Dlatego musi odłożyć na bok wszystko, co oddala go od miłości Boga i wszystko, co prowadzi go do egoistycznych przejawów wypaczających miłość Boga i braci, aby mógł zwyciężyć w walce z egoistycznymi pragnieniami i tendencjami.

الكنيسة تتشكل وتظهر في إقامة سرّ الشكر الإلهي واشتراكنا به، لأنه السرّ الذي يحوّل الجماعة، أي الرعيّة، إلى كنيسة. ففي سرّ الشكر الإلهي تكون الرعيّة كنيسة جامعة، لأن المسيح نفسه يكون حاضراً فيها. ولا بدّ أن يعلم المؤمنون أنهم في كل مرّة يجتمعون لإقامة الليتورجيا الإلهية إنما “تجتمع كنيستهم”، أي الكنيسة كلها. فكل عضو في الرعية هو عضو في الكنيسة الأرثوذكسية الجامعة.

Przed ofiarą Chrystusa na krzyżu modlił się żarliwie za wszystkich, którzy uwierzą w Jego imię, prosząc Ojca, aby zachował ich w jedności Bożej. Te słowa Chrystusa nie są wezwaniem do jedności zewnętrznej, ale absolutnej jedności wewnętrznej, na wzór jedności trzech Osób Trójcy Świętej, czyli tej, którą człowiek utracił wskutek upadku. Opiera się na trzech hipostazach i reprezentuje je, co oznacza zbawienie i doskonałość człowieka.

W okresie następującym po epoce apostolskiej pozycja apostołów w Kościele, zgodnie z definicją biblijną, przeszła na biskupów. Władza biskupa we wczesnym Kościele była władzą Chrystusa i Kościoła, a nie władzą osobistą. Tak jak apostołowie mieli „umysł Chrystusowy”, tak i decyzje, które podejmowali w sprawach kościelnych, były kierowane przez Ducha Świętego, a nie od nich.

المسيحي كاهن بجسده وكامل وجوده. هو مدعو إلى أن يقدِّم ذاته وجميع أعماله ذبيحة لله، ومعها الخليقة بأسرها. الحياة الشخصية للمسيحي تغدو شهادة لحضور الله وعمله داخل الإنسان حتى أن كل من يرى طريقة حياته يستنتج أن المسيح يحيا فيه، وأنه ليس إنساناً عادياً، بل مواطن في ملكوت الله. وبهذه الطريقة تصبح أعماله وحياته كلها خدمة إلهية دائمة، وتستعيد معناها الأول الذي كان لها في فردوس الله.

Wyższe narodzenie, o którym mówi Chrystus, to „obmycie drugiego narodzenia i odnowa pochodząca od Ducha Świętego”, czyli otrzymanie Ducha Świętego przez chrzest dokonywany w imię Trójcy Świętej. To obecność Ducha Świętego odnawia narodzenie człowieka. Ta obecność dokonuje się w Kościele poprzez sakrament chrztu i inne sakramenty

Prawda zbawienia w Chrystusie nie jest statyczną literą, którą można zapisać w księdze. Jest to skarb, który Pan dał apostołom, aby ich zjednoczenie było pewną gwarancją posiadania przez nich prawdy zbawienia. Apostołowie przekazali ten skarb biskupom, aby dopełnili orędzie, w ich jedności z Kościołem – Ciałem Chrystusa, w którym działa Duch Święty i czyniąc to, nie wyrażają własnego zdania, ale raczej wolę Ducha Świętego zamieszkiwanie w Kościele.

Kościół jest łącznikiem między samymi ludźmi i między nimi a Bogiem, w formie partnerstwa istniejącego między Trójcą Świętą. W tym sensie w Raju istniał Kościół, ale upadek człowieka od pierwszej komunii doprowadził do Kościół przenoszący się z Raju na Ziemię.